Ξεκινάω τη παρέμβασή μου με μια φράση γνωστή στους περισσότερους. Και γίνομαι πιο
συγκεκριμένος. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του περασμένου Μάη ο λαός με τη ψήφο του και την επιλογή του έδωσε την εντολή της διοίκησης του Δήμου Φαρκαδόνας στη νέα δημοτική αρχή. Επέλεξε το νέο δήμαρχο και τους είκοσι επτά νέους δημοτικούς συμβούλους, δίνοντάς τους την εντολή να πορευτούν και να διοικήσουν το δήμο για τα επόμενα πέντε χρόνια. Τους όρισε εκπροσώπους του για να διαχειριστούν με το καλύτερο δυνατό τρόπο τα δημοτικά δρώμενα.
Ταυτόχρονα με τη ψήφο και την επιλογή τους έδωσε και την εντολή της συμμετοχής στη διαχείριση της δημοτικής εξουσίας, άλλους ορίζοντάς τους ως συμβούλους της συμπολίτευσης και άλλους της αντιπολίτευσης. Και όταν είσαι αιρετός, είτε από τη μια μεριά είτε από την άλλη, είσαι υποχρεωμένος να σέβεσαι κάποιες διαδικασίες, κάποιες υποχρεώσεις. Μια από τις βασικές υποχρεώσεις, ένα επιτακτικό καθήκον είναι η συμμετοχή στα δημοτικά συμβούλια. Το δημοτικό συμβούλιο είναι το ανώτατο όργανο ενός Δήμου. Είναι το όργανο εκείνο, στο οποίο συζητούνται σοβαρά θέματα και λαμβάνοντα σημαντικές αποφάσεις. Αποφάσεις που αρκετές φορές αλλάζουν και την ίδια τη ζωή των δημοτών. Συνεπώς αποτελεί ιερή υποχρέωση του κάθε δημοτικού συμβούλου η ανελλιπής συμμετοχή του σε αυτά. Δεν έχει σημασία το, αν θα ψηφίσει θετικά ή αρνητικά κάποιο από τα συζητούμενα θέματα.
Προφανώς και δε γίνεται να συμφωνεί ή να διαφωνεί πάντα με όλα. Αλλά υποχρεούται να συμμετέχει και να διατυπώνει την άποψή του κάθε φορά. Είναι καθήκον και υποχρέωσή του και αποτελεί ένδειξη σεβασμού και πλήρους αδιαφορίας προς τον απλό ψηφοφόρο και προς το κάθε δημότη η συμμετοχή του στις συνεδριάσεις. Αυτό εξάλλου είναι το νόημα και η σημασία της ψήφου. Δεν μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα ο κάθε ένας από μας να επιλέγει, σε ποια συμβούλια θα παραβρίσκεται και σε ποια όχι. Και για την αντιπολίτευση μάλιστα η συμμετοχή έχει μεγαλύτερη σημασία, αφού αποτελεί τον κατεξοχήν πολιτικό ελεγκτικό μηχανισμό του συμπολίτευσης. Πρέπει να καταλάβει η ίδια η αντιπολίτευση, ότι είναι μέρος του θεσμού και της διοίκησης ενός Δήμου. Να καταλάβει ότι ο ρόλος της είναι αρκετά σημαντικός. Να καταλάβει πως για να βγει ο δήμος από το τέλμα και να λειτουργήσει ξανά, πρέπει όλοι μαζί να προσπαθήσουμε. Πρέπει να αφήσουμε στην άκρη προσωπικές αντιπαραθέσεις και μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Να ξεπεράσουμε παλιές τακτικές και ξεπερασμένες αποτυχημένες πρακτικές.
Πρέπει να είστε, να είμαστε παρόντες στα μεγάλα και στα μικρά, πρέπει να συζητάμε και να αποφασίζουμε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αναγκαστικά θα συμφωνούμε πάντα, αλλά πρέπει να αποφασίζουμε όλοι μαζί. Είμαστε ένας Δήμος με δεκαοκτώ (18) δημοτικά διαμερίσματα, με δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) δημότες και έχουμε ένα δημοτικό συμβούλιο με είκοσι επτά (27) δημοτικούς συμβούλους. Μου είναι αδιανόητο τις περισσότερες φορές να παραβρίσκονται, να συμμετέχουν και να αποφασίζουν μόνο οι δεκαπέντε (15) από τους είκοσι επτά.
Για να γίνεται αντιπολίτευση, πρέπει να υπάρχει και παρουσία. Το δικαίωμα της κριτικής το αποκτά και το σεβασμό τον κερδίζει κάποιος, μόνο όταν συμμετέχει. Όταν επιλέγει τις εμφανίσεις του στα συμβούλια, με βάση τα θέματα που κάθε φορά συζητούνται και ανάλογα με τις αποφάσεις που πρόκειται να ληφθούν σε κάθε περίπτωση, τότε αφήνει να αιωρούνται διάφορες σκέψεις γύρω από το πόσο αμερόληπτα και ανιδιοτελώς λειτουργεί ο απόντας δημοτικός σύμβουλος. Αν πάλι, και πιθανόν για αντικειμενικούς ή προσωπικούς λόγους, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και στα καθήκοντά του ως δημοτικός σύμβουλος ή γιατί το φορτίο των προσωπικών του ευθυνών, στο μέτρο που του αναλογεί, το αισθάνεται «βαρύ» ή γιατί νοιώθει «κουρασμένος» από τη μακρόχρονη αυτοδιοικητική του συμμετοχή-πορεία ή γιατί είναι άλλες οι προτεραιότητές του, ας το εμπιστευτεί στον επόμενο.
Την παρουσία και τη συμμετοχή στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου δεν μπορεί να την αναπληρώσει καμία δήλωση και καμία προβολή σε οποιοδήποτε ηλεκτρονικό μέσο. Τα θέματα πρέπει να συζητούνται στο δημοτικό συμβούλιο και εκεί να παίρνονται οι αποφάσεις. Το δημοτικό συμβούλιο είναι εκείνο που προσφέρεται για πολιτική συμπολίτευσης ή αντιπολίτευσης και όχι τα μέσα μαζικής δικτύωσης. Και φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο στην αντιπολίτευση, αλλά σε όλο το δημοτικό συμβούλιο. Ο Δήμος πρέπει να λειτουργήσει και για να γίνει αυτό, πρέπει το ανώτατο όργανο, το δημοτικό συμβούλιο, να είναι πλήρες. Αν τα τρία τελευταία χρόνια αδιαφορίας ήταν πολλά, τα επόμενα πέντε θα είναι καταστροφή.
«Γιατί όταν υπάρχεις απών, τελικά απλά είσαι ανύπαρκτος».
Γράφει ο Ηλίας Καραμάνος
Πρόεδρος του Δ.Σ. Φαρκαδόνας