Άλλη μια μέρα ξημέρωσε χωρίς τον Aγοραστό και τον Μιχαλάκη. Δεν παραιτούνται, με τον τρόπο τους βέβαια, με τίποτα από τα πρώην καθήκοντά τους… Ο Αγοραστός, σαν αερικό, ανεβαίνει με την γκλίτσα του όλα τα βουνά και τα λαγκάδια, κοιτάζει τα σύννεφα, τα πουλιά και μετράει τα άστρα. Παρατηρεί, σκέφτεται και σχεδιάζει… Ο Μιχαλάκης, σαν πνεύμα του νερού, γυρίζει κάθε βράδυ στα ποτάμια, με τις χαρακτηριστικές κίτρινες γαλότσες και μετράει τη στάθμη…
Αχ, αλλοτινές μου εποχές… αλλοτινοί μου χρόνοι…
ευτυχώς που ξημέρωσε άλλη μια μέρα ΧΩΡΙΣ την παρουσία τους!
Φτάνει.. φτάνει..όχι άλλο κάρβουνο!
Προσοχή λεβέντες μην σας παρασύρουν τα νερά του ποταμού από πίσω σας και δεν πάρετε χαμπάρι..