Την περίοδο αυτή τα πολύτιμα για την ζωή μας νερά έδειξαν την «κακή» τους πλευρά. Έρεαν σε αφθονία από τα ορεινά προκαλώντας κάθε είδους ζημιές και καταστροφές, ευτυχώς χωρίς ανθρώπινες απώλειες.
Η κοινή γνώμη έχει πολύ καλή ενημέρωση για τα φαινόμενα πλημμύρας στις περιοχές που ζει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Θεσσαλίας, δηλαδή στη λεκάνη Πηνειού και κυρίως στον κάμπο. Ήδη για το θέμα αυτό και την αντίστοιχη διαχείριση των υδάτων στην λεκάνη Πηνειού αναφερθήκαμε σε πρόσφατη παρέμβασή μας (δες σχετικό σύνδεσμο εδώ {1}). Όμως ανάλογα φαινόμενα συνέβησαν και στην άλλη «Θεσσαλική» λεκάνη, αυτήν του ποταμού Αχελώου και των παραποτάμων του (π.χ. Ταυρωπού).
Ας δούμε λοιπόν τι συμβαίνει με τις υποδομές και τα έργα στον Άνω Αχελώο που εδώ και χρόνια καρκινοβατούν και ταυτόχρονα κινδυνεύουν με κατάρρευση χάρις στην αδράνεια εκείνων στους οποίους ανήκουν οι αποφάσεις.
Ανάμεσα στο πλήθος των υποσχέσεων που δόθηκαν κατά το περασμένο έτος στη Λάρισα ξεχωρίζει εκείνη του κ. Πρωθυπουργού (Οκτώβριος 2017) σχετικά με την «εξέταση» της αξιοποίησης του ταμιευτήρα Συκιάς επί του Άνω Αχελώου ως έργου υδροηλεκτρικού. Έκτοτε κανείς δεν γνωρίζει εάν και ποιο κυβερνητικό επιτελείο ασχολείται με το θέμα αυτό. Άραγε μετά από τόσους μήνες μπορούμε να ελπίζουμε σε κάποια υπεύθυνη κυβερνητική ανακοίνωση στο ερώτημα αυτό ; Μήπως οι κυβερνητικοί και κομματικοί παράγοντες (βουλευτές, στελέχη κ.ο.κ) ξέρουν να μας πούνε κάτι ;
Για το ίδιο θέμα ο Υπουργός Υποδομών και στη Βουλή και στα ΜΜΕ (Καρδίτσα και αλλού) δήλωσε ότι τα έργα Αχελώου θα συνεχιστούν, αποφεύγοντας όμως να εξηγήσει γιατί επί τρία και πάνω χρόνια δεν έχει γίνει το παραμικρό στην κατεύθυνση της αδειοδότησής τους.
Αλλά και σε τοπικό επίπεδο, το Δημοτικό Συμβούλιο Λάρισας, σε σχετική συζήτηση τον περασμένο Νοέμβριο (δες στον παρακάτω σύνδεσμο {2} το βίντεο της συζήτησης), τάχθηκε ομόφωνα υπέρ της συνέχισης των έργων Άνω Αχελώου. Όμως, παρότι ο κ. Δήμαρχος δεσμεύτηκε για έκδοση διαπαραταξιακού ψηφίσματος για το θέμα αυτό και παρά την παρέλευση σημαντικού χρονικού διαστήματος, τέτοιο ψήφισμα δεν είδε το φως της δημοσιότητας, ενώ τα έργα παραμένουν «παγωμένα».
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά στις 19 Δεκ. 2017 με απόφαση του Υπουργού Υποδομών εγκρίθηκε ποσό ύψους 18 εκ. ευρώ με σκοπό την συντήρηση των εγκαταλελειμμένων έργων επί του Άνω Αχελώου (φράγμα Συκιάς-Σήραγγα Πευκοφύτου).
Οι αρμόδιες υπηρεσίες είχαν επίμονα ζητήσει την σχετική πίστωση από το Υπουργείο δεδομένου ότι είχαν από χρόνια εντοπίσει τους τεράστιους κινδύνους από τα συχνά επαλαμβανόμενα έντονα πλημμυρικά φαινόμενα στην περιοχή των έργων, σε συνδυασμό με την εδώ και χρόνια διακοπή των τεχνικών εργασιών. Τελικά μετά από δισταγμούς, ταλαντεύσεις αλλά και αντιδράσεις από οικολόγους εντός και εκτός του κυβερνώντος κόμματος, η κυβέρνηση επέλεξε, έστω με καθυστέρηση, (να ανακοινώσει ότι θα διαθέσει) χρήματα για την προστασία των έργων Αχελώου. Ας θυμηθούμε επίσης ότι εδώ και χρόνια, με παρόμοιες αποφάσεις, εκταμιεύτηκαν σημαντικά ποσά για τους προαναφερθέντες σκοπούς στα έργα Άνω Αχελώου. Οι αποφάσεις αυτές τότε ήταν δικαιολογημένες, δεδομένου ότι τα έργα ήταν παγωμένα λόγω της γνωστής απόφασης του ΣτΕ από το 2009 για αναστολή των εργασιών. Όμως το ΣτΕ εδώ και τέσσερα χρόνια (Ιανουάριος 2014) έχει ήδη εκδώσει την τελική απόφαση του καθορίζοντας τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την συνέχιση των έργων, κάτι που σημαίνει ότι το ΣτΕ δεν αποτελεί πλέον εμπόδιο για τα έργα ούτε προσφέρεται σαν άλλοθι για την όποια αδράνεια. Ως γνωστόν η ΔΕΗ, που και το δικό της έργο της Μεσοχώρας είχε (και εκείνο) μπλοκαριστεί από το ΣτΕ, μετά την απόφαση υπ. Αριθμ. 26 του 2014 ενεργοποιήθηκε και έλαβε την περιβαλλοντική αδειοδότηση (Αύγουστος 2017), που ήταν αναγκαία για να προχωρήσει το έργο της. Αντίθετα το Υπ. Υποδομών στην αντίστοιχη υποχρέωσή του να κινηθεί για τα δικά του έργα αδράνησε πλήρως (πιθανώς λόγω κάποιων εσωκυβερνητικών πιέσεων να μην προχωρήσουν τα έργα), οπότε τώρα για να καλυφθεί από τις πιθανές καταστροφές συνεχίζει την τακτική των «συντηρήσεων». Με δύο λόγια η κυβέρνηση, εγκλωβισμένη σε παλαιότερες θέσεις της, πολύ δύσκολα θα κάνει βήματα στην κατεύθυνση συνέχισης των έργων Αχελώου (σημείωση : διατηρούμε επιφύλαξη εάν τελικώς θα εκταμιευτεί καν το ποσό των 18 εκ).
Και κλείνουμε με το ερώτημα : Μήπως πλέον οι ηγέτες των φορέων της Θεσσαλίας που εκπροσωπούν την θέληση και τις προσδοκίες των θεσσαλών πολιτών, οφείλουν να αντιμετωπίσουν αυτήν την κατάσταση «ανεβάζοντας στροφές» στην πίεση που ασκούν ; Υπάρχει άλλο περιθώριο αναμονής μπροστά στην επικίνδυνη αυτή στασιμότητα ;
{1} «Οι πλημμύρες πάντοτε θα υπάρχουν. Ας συνηθίσουμε με την ιδέα αυτή και ας επικεντρώσουμε στην αντιμετώπισή τους.»
