Θα αποκατυασταθούν οι αγιογραφίες του ναού αγίου Νικολάου (κτίστηκε το 15ο αιώνα, σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή, πιθανότατα το 1480) του ιστορικού χωριού Καλαρρύτες (διοικητικά ανήκει στο νομό Ιωαννίνων και εκκλησιαστικά στη Μητρόπολη Άρτας).
Η Περιφέρεια Ηπείρου αποφάσισε την υπογραφή προγραμματικής σύμβασης με το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και τη Μητρόπολη Άρτας για το έργο αποκατάστασης αγιογραφιών ναού Αγίου Νικολάου Καλαρρυτών, προϋπολογισμού 80.000 ευρώ.
Στην είσοδο των Καλαρρυτών, πάνω σε ύψωμα, βρίσκεται ο εφημεριακός ναός του αγίου Νικολάου, που αποτελεί χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό τοπόσημο, με απολαυστική και χορτάτη θέα από το προαύλιό του προς το χωριό και τις γύρω βουνοκορφές.
Στο διάβα του χρόνου, έχουν γίνει, κυρίως λόγω καταστροφών, αναστηλώσεις, επεμβάσεις και προσθήκες.
Ο πλούσιος αγιογραφικός διάκοσμος του ναού απλώνεται σε όλες τις εσωτερικές επιφάνειες του κτίσματος και καλύπτει έκταση 600 τ.μ.
Η αγιογράφηση ξεκινά από τον τρούλο με κύριο θέμα τον Παντοκράτορα. Στον τρούλο επίσης, εκτός των άλλων, απεικονίζονται 18 ολόσωμες μορφές προφητών.
Στον κεντρικό θόλο του Αγίου Βήματος εικονίζονται η «Αγία Τριάδα», η «Πλατυτέρα των Ουρανών», οι Τρεις Ιεράρχες κ.ά.
Σε όλο τον υπόλοιπο χώρο σώζονται μορφές αγίων και μαρτύρων, προφητών, σκηνές από την Παλιά Διαθήκη, μαρτύρια και πράξεις από το βίο Αγίων, παραστάσεις από τον χριστολογικό κύκλο.
Στον νάρθηκα, που επίσης είναι κατάγραφος και στον γυναικωνίτη, παρά τις εκτεταμένες φθορές , αναγνωρίζονται τα βασικότερα αγιογραφικά στοιχεία, οι σκηνές από παραβολές.
Στο εσωτερικό του ναού δυο επιγραφές μαρτυρούν για την ανακαίνισή του κατά το διάστημα 1736-1767.
Στην εκκλησία, τρίκλιτη βασιλή μετά τρούλλου, ο οποίος προεξέχει αισθητά, οι Τούρκοι προκάλεσαν εκτεταμένες ζημιές ως αντίποινα για την επανάσταση των Καλαρρυτινών το 1821 και αποκαταστάθηκε πλήρως περίπου το 1845.
Αυτό το διάστημα τοποθετείται χρονικά και το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής μορφής αγιογράφησης, χωρίς να υπάρχει κάποια σχετική επιγραφή και χωρίς να σώζονται τα ονόματα των αγιογράφων.
Από την τεχνοτροπική ανάλυση των αγιογραφιών, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι αυτές προέρχονται από δύο διαφορετικούς τεχνίτες.
Το τέμπλο, με εξαιρετικής αισθητικής φορητές εικόνες μεγάλου μεγέθους, που διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση, ο άμβωνας, το δεσποτικό και η Αγία Τράπεζα, με χρονολογία κατασκευής το 1845, τα οποία αποτελούν δωρεά του Μπριάκου, είναι ξυλόγλυπτα, περίτεχνα δουλεμένα και αποδίδονται σε Μετσοβίτες επιδέξιους τεχνίτες.
Τα θέματα, που κυριαρχούν, είναι παραλλαγές συνδυασμών από φυτά και ζώα (π.χ. άμπελος με πτηνά), όπως και μυθικά όντα (δράκοι) .
Τα δύο πλαϊνά κλίτη, που είναι αφιερωμένα το δεξιό στον Άγιο Χαράλαμπο και το αριστερό στους Αγίους Πάντες (όπου τώρα φυλάσσονται εκκλησιαστικά κειμήλια, όπως άμφια, βιβλία, ιερά-λειτουργικά σκεύη), αποτελούν επέκταση του αρχικού ναού κατά τη δεκαετία του 1880. Αυτή την περίοδο υπολογίζεται ότι προστέθηκε και το χαγιάτι.
Το κωδωνοστάσιο του Αγ. Νικολάου, είναι κατασκευή του 1892, σύμφωνα με τη χαραγμένη επιγραφή σε δόμο του τρίτου ορόφου.
Έργο τέχνης αποτελεί ο κρυστάλλινος πολυέλαιος, που θυμίζει κόσμημα πολυτελείας και κατασκευάστηκε στην Τεργέστη τον 19ο αιώνα.
Ο ναός αυτός ταιριάζει απόλυτα σ’ έναν παραδοσιακό οικισμό σαν τους Καλαρρύτες, που έχουν φανερές και αφανέρωτες χάρες, παραπέμποντας με τα λιθόστρωτα καλντερίμια, τα πέτρινα αρχοντικά και τα πολλά νερά, τα οποία ρέουν ασταμάτητα, σε αλλοτινούς καιρούς.
Τὀτε, που το χωριό είχε 3000 κατοίκους και πολλοί από αυτούς ταξίδευαν με τα εμπορεύματά τους σε μέρη μακρινά. Ακόμη και πέρα από τη θάλασσα.
Στα τέλη του 18ου αιώνα Καλαρρυτινοί άνοιξαν εμπορικούς οίκους στο εξωτερικό, ενώ διέπρεψαν και στην αργυροχρυσοχοΐα.
