Ο ερχομός του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση το 2015, έδωσε σε πολλούς την εντύπωση πως το παλιό πολιτικό σκηνικό κατέρρευσε.
Μάλιστα, ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ εξαφάνισε τις όποιες αντιδράσεις στην κοινωνία και εξασφάλισε πως θα περάσουν όλα τα μέτρα που δεν θα μπορούσε να περάσει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Άλλωστε, το εκλογικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχτηκε όχι επειδή οι Έλληνες έγιναν αριστεροί από την απογοήτευση των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, ενώ στις τάξεις του υπάρχουν πάρα πολλά στελέχη που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ.
Και σήμερα, υπάρχει έντονο φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ που είναι πια Κίνημα Αλλαγής, αφού κάνει πια παρέα με το Ποτάμι και άλλους ξέμπαρκους.
Ενόψει των εκλογών, το Κίνημα Αλλαγής δέχεται και το φλερτ της Νέας Δημοκρατίας.
Γιατί δεν κάνουν μια κυβέρνηση συνεργασίας ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Δημοκρατία και το Κίνημα Αλλαγής;
Αφού, ούτως ή άλλως, το ίδιο πρόγραμμα εφαρμόζουν. Το πρόγραμμα των δανειστών.
Βέβαια, σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Νέας Δημοκρατίας και Κινήματος Αλλαγής, αφενός θα σκοτωθούν μεταξύ τους για να μοιράσουν τις καρέκλες και αφετέρου θα γίνει αξιωματική αντιπολίτευση η Χρυσή Αυγή.
Αυτό θα σημαίνει πως η επόμενη κυβέρνηση θα είναι η Χρυσή Αυγή.
Οπότε, πρέπει να υπάρχει κι ένα κόμμα για να παίζει το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο προτεκτοράτο, ώστε να νομίζουν τα χάπατα πως έχουν δημοκρατία.
Βέβαια, θα μπορούσαν να βγάλουν εκτός νόμου την Χρυσή Αυγή και να είναι αξιωματική αντιπολίτευση το ΚΚΕ, που όλοι τους λένε πως το σέβονται. Το σέβονται, όπως σεβόμαστε τον πεθαμένο.
Εγώ δεν κατηγορώ τον ΣΥΡΙΖΑ για την στάση του στην κυβέρνηση.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το παιχνίδι για την Ελλάδα είχε χαθεί πολύ νωρίτερα.
Το παιχνίδι τελείωσε στις εκλογές του 2012.
Όταν δυο χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας -και με χιλιάδες πολίτες στους δρόμους-, οι Έλληνες κάνουν κυβέρνηση την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ -δηλαδή, τα δυο κόμματα που οδήγησαν την Ελλάδα στην χρεοκοπία-, καταλαβαίνει κάποιος πως μιλάμε για μια τελειωμένη κοινωνία.
Πολλοί Έλληνες το πήραν είδηση, κατάλαβαν πως η Ελλάδα δεν έχει ελπίδα και έφυγαν.
Όσοι αναρωτιούνται ακόμα πού είναι το κίνημα, το κίνημα είναι στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, στο Άμστερνταμ και σε δεκάδες άλλες πόλεις της Ευρώπης και του υπόλοιπου πλανήτη.
Δηλαδή, το κίνημα το έδιωξαν οι Έλληνες ψηφοφόροι στις εκλογές του 2012.
Όσο για αυτούς που επιμένουν και λένε «μα, τι άλλο μπορούσε να κάνει ο Τσίπρας;», η απάντηση είναι μία: Να παραιτηθεί.
Βέβαια, ο Τσίπρας είχε πάρει χαμπάρι από τις εκλογές του 2012 πόσο εθελόδουλοι είναι οι περισσότεροι Έλληνες και ήξερε πως θα ανεχτούν τα πάντα.
Φυσικά, η ευθύνη είναι των Ελλήνων πολιτών.
Τόσο για το γεγονός πως κράτησαν στην κυβέρνηση Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ για πέντε χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας, όσο και για το ότι δεν υποστήριξαν την ψήφο τους στο δημοψήφισμα.
Ας μην ψάχνουμε δεξιά και αριστερά για ευθύνες.
Αν η ελληνική κοινωνία είχε σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αν είχε απαιτήσει το 2010 να αποδοθεί Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία της χώρας, οι πολιτικοί δεν θα μπορούσαν παρά να υπακούσουν.
Αλλά οι Έλληνες προτίμησαν -για μια ακόμα φορά- την ανάθεση.
Μα ήταν η ανάθεση επί δεκαετίες στα κόμματα που διέλυσε τη χώρα.
Κάτι θα έπρεπε να έχουμε μάθει από αυτό.
Τελικά, δεν μάθαμε τίποτα.
Οπότε, πάμε πάλι για ΠΑΣΟΚ. Σε μια Ελλάδα που είναι πια -και επίσημα- προτεκτοράτο.
Άλλωστε, οι Έλληνες ήταν, είναι και θα είναι ΠΑΣΟΚ.
ΠΑΣΟΚ! ΠΑΣΟΚ!
(Προσωπικά, γελάω πάρα πολύ με τις «κόντρες» ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στην Νέα Δημοκρατία. Πιο πολύ γελάω με αυτούς που τις παίρνουν στα σοβαρά. Σαράντα χρόνια ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, τίποτα δεν έμαθαν.)
pitsirikos.gr
