Κώστας Κουτσονάσιος
Τη παντελή αποτυχία του δεύτερου βαθμού αυτοδιοίκησης(Περιφερειακές ενότητες) στη πρόληψη και αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών(πυρκαγιές, πλημμύρες κλπ), ανέδειξε η τραγική εμπειρία των τελευταίων ετών(Μάτι, Ιανός, Πέραμα, πρόσφατες φωτιές).
Κι αυτό γιατί οι αιρετές πια διοικήσεις των Περιφερειών, αντί να κατευθύνουν ικανό ποσό κονδυλίων στη κατασκευή αντιπυρικών ζωνών και αντιπλημμυρικών έργων στην επικράτεια τους, προτιμούν να κατανέμουν τις δαπάνες σε ήσσονος και ψηφοθηρικής σημασίας παρεμβάσεις.
Την εξαίρεση στο κανόνα αυτό φαίνεται πως αποτελεί σε μεγάλο βαθμό ο νομός Τρικάλων, ο οποίος όμως από μόνος του δεν αναιρεί την προβληματική λειτουργία σχεδόν του συνόλου των Περιφερειών της χώρας στο κρίσιμο τομέα της Πολιτικής Προστασίας.
