Μια λατινική έκφραση λέει “Η φύση απεχθάνεται το Κενό¨.
Υπόγειες και φανερές διεργασίες στον χώρο της Πολιτικής, δημοσιεύματα για δημιουργία νέων πολιτικών κομμάτων και σχημάτων, όλα υπό την σκιά των κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων από την πανδημία, τον τρόπο διαχείρισης της, τον πολιτικό λόγο των κομμάτων και την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να ανταποκριθεί στις δύσκολες νέες συνθήκες.
Η μετατόπιση της ΝΔ προς τα Δεξιά, αφήνει ένα κενό στο Κέντρο που αδυνατεί να καλύψει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρά τις προσπάθειες μετατόπισης του όλο και περισσότερο προς αυτό. Αυτό το κενό αφήνει “πεδίον δόξης λαμπρόν” για την εμφάνιση ενός Κεντρώου πολιτικού σχήματος.
Από την άλλη η μετατόπιση της αξιωματικής αντιπολίτευσης όλο και περισσότερο προς το Κέντρο αφήνει ένα δεύτερο πολιτικό κενό που αδυνατούν τα υφιστάμενα κόμματα εξ αριστερών του, όπως τουλάχιστον πολιτεύονται μέχρι στιγμής, να το καλύψουν. Δεύτερο κενό , “ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν” για τα κόμματα αυτά και τα υπόλοιπα αριστερά σχήματα, να καλύψουν αυτό το πολιτικό κενό.
Τρίτο Κενό, αλλά όχι και αδιάφορο, η μετατόπιση της κυβέρνησης στα ζητήματα εθνικής εξωτερικής πολιτικής αφήνει ένα κενό και εκ δεξιών του, το οποίο υπό προϋποθέσεις μπορεί να καλυφθεί με ένα πολιτικό σχήμα που θα υιοθετήσει “τα ορφανά” της εθνικοπατριωτικής δεξιάς.
Η πανδημία λειτούργησε ως επιταχυντής αυτών των κενών, η καραντίνα (και οι επιπτώσεις της) φρενάρει αλλά ταυτόχρονα επιδεινώνει αυτά τα κενά.
Ένα είναι σίγουρο ότι το τέλος της πανδημίας και της καραντίνας θα απελευθερώσει ατομικές και συλλογικές δυνάμεις και δράσεις και “η Φύση” με κάποιον τρόπο θα καλύψει αυτά τα κενά.
Νίκος Βρυώνης
Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Αριστερού Ρεύματος (ΛΑΕ)
