Αυτό που ζούμε σήμερα είναι κάτι το πρωτόγνωρο για όλους μας. Έχουμε περάσει οικονομικές κρίσεις, πολέμους σε άλλες χώρες που από εικόνες και μόνο μας έπιανε η ψυχή μας, τους δίδυμους πύργους που σοκαριστήκαμε και δεν ταξιδεύαμε, κινήσεις τζιχαντιστων- τρομοκρατών που σκότωναν δεκάδες κόσμο σε κοινή θεα, τη χούντα, το «δημοψήφισμα», τους μετανάστες που βοηθήσαμε όσο καμία άλλη χώρα… αλλά αυτό; Τι είναι αυτό; Πρέπει ή δεν πρέπει να μας φοβίζει; Ποτε θα τελειώσει; Θα τα καταφέρουμε; Πολλά τα ερωτήματα όλων μας. Πολλά και τα περισσότερα χωρίς απαντήσεις.
Σαν βιολόγος, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι ο κορονοιος είναι ιός που μεταδίδεται πάρα πολύ εύκολα από φορεις με σταγονίδια (βήχας-φτέρνισμα) και έχει την ιδιότητα να ζει για αρκετό διάστημα σε υγρό και κρύο περιβάλλον. Οπότε το «μένουμε σπίτι» είναι αρχικά για να μην μας χρησιμοποιεί ο ιός σαν υπόστρωμα δηλαδή μια εβδομάδα να μείνουμε μέσα θα ελαττωθεί η μετάδοσή του.
Σημαντικό επίσης είναι να αναφερθεί ότι το σαπούνι έχει την ιδιότητα να διαλύει τη λιπαρή μεμβράνη του ιού με αποτέλεσμα ο ιός να καταρρέει και να πεθαίνει. Σαπούνι και αλκοόλη λοιπόν (>70% κατά κύριο λόγο) είναι τα συστατικά που πρέπει να χρησιμοποιούνται. Σαν εργαζόμενη σε ιατρείο, θα πρέπει να τονίσω τον τρόπο που χρησιμοποιούμε τα γάντια και τις μάσκες. Τα γάντια είναι ΜΙΑΣ χρήσης. Που θα πει τα φοράμε μια φορα και τα πετάμε. Αν δεν χρησιμοποιηθούν σωστά μεταφέρουν τον ιο σε ότι πιάνουμε. Α! Και να μην ξεχάσω.. δεν απολυμμαίνονται με οινόπνευμα και αντισηπτικά! Όσον αφορά τις μάσκες.. οι μάσκες είναι για τους αρρώστους και γι’ αυτούς που φροντίζουν τους αρρώστους. Επειδή όμως ο φόβος κυριαρχεί της λογικής με αυτές τις ακατάπαυστες πληροφορίες που δεχόμαστε καθημερινά, οι μάσκες εφόσον φορεθούν θα πρέπει να γίνεται προσεκτικά η αφαίρεσή τους ώστε να μην έρχονται σε επαφή με τυχόν μολυσμένες επιφάνειες.
Σαν πολιτης της Ελλάδας, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι είμαι αρκετά αισιόδοξη με τα μέτρα που έχουμε πάρει και πιστεύω ότι προλάβαμε τα χειρότερα που βλέπουμε να εξελίσσονται δίπλα μας… είμαι αισιόδοξη και ελπίζω να μην κάνω λάθος! Σαν κόρη, αδελφή, εγγονη, σύντροφος δεν έχω να πω πολλά. Μένουμε σπίτι και ας μας λείπουν αγαπημένα πρόσωπα. Μένουμε σπίτι και κάνουμε υπομονή να περάσει όλο αυτό όποτε και αν περάσει. Αρκεί να περάσει. Όσο καιρό μείνουμε μέσα ίσως βρεθεί το κατάλληλο φάρμακο για την αντιμετώπιση του ιού. Ας το δούμε και έτσι. Μένουμε σπίτι και προσέχουμε για να ΕΧΟΥΜΕ. Κάνουμε υπομονή όλοι μας και συνειδητοποιούμε ότι αυτό που αξίζει περισσότερο απ όλα τελικά είναι να είμαστε καλά στην υγεία μας. Εμείς, ο κάθε ένας ξεχωριστά και η οικογένειά του.
Μένουμε σπίτι γιατί αυτό μας είπαν οι ειδικοί αυτό θα πρέπει να κάνουμε και αυτό θα κάνουμε. Μένουμε σπίτι για να έχουμε πολλές ιστορίες να λέμε στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας!
Ροδιάννα Παπανικολάου Βιολόγος- Μοριακή Μικροβιολόγος
