“Στον καιρό του τέλους ο βασιλιάς του νότου θα εμπλακεί με αυτόν σε σπρώξιμο και ο βασιλιάς του βορρά θα έρθει εναντίον του σαν θύελλα με πολλά άρματα και ιππείς και πολλά πλοία” Δανιήλ κεφ 11ο εδάφιο 40ο Η Αγία Γραφή.
Εισαγωγή
Πριν από δυόμιση χιλιάδες και πλέον χρόνια ο προφήτης Δανιήλ από την αρχαία Βαβυλώνα όπου ήταν εξόριστος έγραφε στο ομώνυμο βιβλίο του για τη διαρκή σύγκρουση δύο βασιλιάδων που στην ουσία σημαίνει τη σύγκρουση δύο δυνάμεων του βορρά και του νότου.
Η ιστορία έχει δικαιώσει πολλαπλώς τον προφήτη Δανιήλ τόσο στη διαρκή σύγκρουση των δύο βασιλιάδων όσο και στην προφητική του πρόβλεψη επί των υπερδυνάμεων, οι οποίες διαδοχικά κυβέρνησαν τον κόσμο μετά την πτώση της Βαβυλωνιακής υπερδύναμης των Χαλδαίων το 539 π.χ.
Σήμερα το σκηνικό ως εικόνα μοιάζει να ταιριάζει με την περιγραφή του εδαφίου του αρχαίου προφήτη.
Το σπρώξιμο πάνω από τη φτωχική Ουκρανία.
Η ιστορία της χώρας
Η σημερινή Ουκρανία ήταν από τις πρώτες χώρες με τις οποίες οι αρχαίοι Έλληνες ανέπτυξαν σχέσεις συνεργασίας στον εμπορικό και πολιτισμικό τομέα και οι οποίες παραμένουν έως σήμερα.
Η αρχαία Σκυθία, η Ταυρική γη, η Αργοναυτική εκστρατεία, το χρυσόμαλλο δέρας και άλλες αφηγήσεις που μας είναι γνωστές από τη μυθολογική ιστορία και την αρχαία τραγωδία Ιφιγένεια εν Ταύροις, πιστοποιούν τις στενές σχέσεις μεταξύ των δύο λαών, την ανάπτυξη των οποίων βοήθησε η ναυσιπλοΐα μέσω των στενών του Ελλησπόντου και του καλού στους ξένους “Ευ-ξεινου” πόντου.
Από το 900 μ. χ. με το Κράτος των Ρώσων του Κιέβου γίνεται ο εκχριστιανισμός από το Βυζάντιο και στους μετέπειτα αιώνες η Ουκρανία βρίσκεται σε συνεχή σχεδόν ενότητα με τη μεγάλη Ρώσικη Αυτοκρατορία.
Τα μετέπειτα χρόνια και κυρίως από τις αρχές του περασμένου αιώνα με την επανάσταση των μπολσεβίκων το 1917 εντάσσεται στην ΕΣΣΔ.
Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 η Ουκρανία έγινε ανεξάρτητο κράτος.
Η οικονομική κατάσταση σήμερα.
Αν και και η Ουκρανία είναι μια από τις πιο πλούσιες χώρες του κόσμου από πλευράς πλουτοπαραγωγικών πόρων, η οικονομική της θέση και γενικότερα το κοινωνικοπολεμικό της γίγνεσθαι, είναι σε άσχημη κατάσταση. Αυτό οφείλεται κυρίως στη χείριστη διακυβέρνηση της χώρας, στον ανύπαρκτο αναπτυξιακό προγραμματισμό και σχεδιασμό καθώς και στην εκτεταμένη διαφθορά κυρίως των ολιγαρχών που με τις ευλογίες των κυβερνητών λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας.
Η αντίθεση των συμφερόντων των δύο “βασιλιάδων” κατά την έννοια των μεγάλων δυνάμεων του κόσμου των ημερών μας, πάνω από αυτή τη χώρα, η οποία γεωπολιτικά, ιστορικά αλλά και για πολλά χρόνια ήταν ενωμένη με τη Ρωσία, δημιούργησε ένα κλίμα ισχυρού σπρωξίματος το οποίο μοιραία οδήγησε στην ακρότητα του πολέμου.
Αν συμβατικά ορίσουμε το ΝΑΤΟ ως τον “βασιλιά του νότου” και τη Ρωσία ως “βασιλιά του βορά” η κανονιστική διεργασία της γεωπολιτικής αναπαριστά την πραγματικότητα πλήρως.
Με δεδομένο ότι η ιστορική διεργασία της γεωπολιτικής επιβάλλεται από τους ισχυρούς, οι οποίοι ορίζουν τη μοίρα των αδυνάμων, απαιτεί τη συμμόρφωση των προς τις αξιώσεις και τα συμφέροντα των τα οποία πρέπει να στηρίζουν, πολύ δε περισσότερο αν είναι και γείτονες των.
Το πρακτικό μέρος και η εφαρμοσμένη αρχή αυτού του δόγματος, στηρίζεται στο ότι οι μικροί πρέπει να ανήκουν σε κάποιον ισχυρό και αν αντιδρούν, αυτός τους το επιβάλλει με τη δύναμη του.
Η καλύτερη ανάλυση των κανόνων αυτού του παιχνιδιού αναφέρονται στο διάλογο των Μιλίων και των Αθηναίων, ο οποίος έλαβε χώρα στη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου το 416 π.χ.
Σε αυτή τη θέση βρέθηκε η Ουκρανία. Με τη διάλυση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης έγινε ανεξάρτητη χώρα και παράλληλα το άκρο του σπρωξίματος του “βασιλιά του Νότου” έναντι του “βασιλιά του Βορρά”. Ο δε Νότος ήθελε να την πάρει στη συμμαχία του προσεγγίζοντας τα όρια του αντιπάλου του με σκοπό να τον αποδυναμώσει.
Αυτός ο ακήρυχτος πόλεμος του “γεωπολιτικού σπρωξίματος” ο οποίος διήρκησε μερικές δεκαετίες, κηρύχτηκε. Τα αποτελέσματα του στον ευρύτερο και πολλαπλώς διασυνδεδεμένο κόσμο των πολύπλοκων οικονομικών συμφερόντων του διεθνιστικού ιμπεριαλισμού της πολλαπλώς αχόρταγης ολιγαρχίας και της άκρως ανταγωνιστικής παγκόσμιας οικονομίας, τα οποία σχετίζονται κυρίως με τις ενεργειακές πηγές, που σήμερα αποτελούν τη μεγαλύτερη αναγκαιότητα της λειτουργίας του πολιτικοοικονομικού μας υποβάθρου, διαφαίνονται δυσοίωνα κυρίως για τις χώρες που τις στερούνται και αυτές είναι οι χώρες που συνθέτουν την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το γνωστό παλαιόθεν σύνθημα “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο” έχει δύο συνθετικά της λυκοφιλίας των μελλών που το απαρτίζουν. Στο εξής το ένα, που είναι η μετανομασθείσα σε Ε.Ε, ΕΟΚ θα είναι η μεγάλη χαμένη και το Αγγλοσαξονικό μέρος του, οι πλέον κερδισμένοι.
Σε ότι αφορά τη χώρα μας, μέγα και πολύπλευρο το λάθος της κυβέρνησης στο χειρισμό του κυρίως δε σε ότι αφορά την αποστολή οπλισμού.
Τι έπρεπε να κάνει:
- Με σκοπό την προστασία των ομοεθνών που βρίσκονται στην Ουκρανία και στην ευρύτερη περιοχή να ξεκινήσει σημαντικές πρωτοβουλίες για την ειρήνευση των εμπολέμων. Μέσω της πρωτοβουλίας αυτής εκτός του ότι θα αναδείκνυε διεθνώς το ζήτημα των Ελληνικών κοινοτήτων στην περιοχή του βόρειου Εύξεινου πόντου, θα αναβάθμιζε το ειρηνοποιό πνεύμα της χώρας μας σε παγκόσμιο επίπεδο.
- Η αποστολή οπλισμού, μέγα λάθος. Δεν γίνετε ποτέ κανείς ειρηνοποιός όταν αποστέλλει όπλα, έστω και στον αδύναμο, να προωθήσει την ειρήνη. Ο πραγματικός ειρηνοποιός στέλνει ανθρωπιστική βοήθεια.
Παναγιώτης Βλάχος
Οικονομολόγος -Περιβαλλοντολόγος
* Ο Παναγιώτης Βλάχος είναι ο συγγραφέας του βιβλίου “ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ” Πληροφορίες στη ιστοσελίδα www.newpoliticalsystem.gr
Καθώς τα οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων και οι σκληροί κανόνες των αγορών είναι ο οδηγοί και τα κίνητρα όλων των πολέμων, αυτή η ιστορική νομοτέλεια ισχύει και στην εισβολή των η γ
