Ένας φούρνος γκρεμίστηκε, τέλος μιας εποχής στη γειτονιά των Μητσιαδαίων.
Tσακάλωφ και Αχιλλέως γωνία.
Ο Θανάσης Μητσιάδης λειτούργησε αρχικά το ωραίο αυτό κτίριο ως φούρνο ψησίματος φαγητών, πριν το 1950.
Παράξενο ακούγεται σήμερα, αλλά ήταν πολύ συνηθισμένο εκείνη την εποχή, ιδιαίτερα στις πυκνοκατοικημένες συνοικίες.
Στη συνέχεια λειτούργησε ως παντοπωλείο, καταλήγοντας στο γιό Φώτη. Ακολουθώντας τη δυσμενή εξέλιξη του άνισου ανταγωνισμού με τις υπεραγορές (σούπερ μάρκετ για τους γραμματιζούμενους ), έκλεισε πριν χρόνια και αφέθηκε στη φθορά του χρόνου, για να καταλήξει αντιπαροχή.
Ευτύχησε η τρίτη γενιά της γειτονιάς να το απολαύσει ως παντοπωλείο, σημείο συνάντησης για παιχνίδι, γλυκών γεύσεων και αναμνήσεων ζεστών, φιλικών ανθρώπων , άλλης εποχής.
Eυχαρίστως να φιλοξενήσουμε επιπλέον πληροφορίες
Γκρεμίστηκε και το μπακάλικο του «Μητσιάδη» και πήρε μαζί του ένα κομμάτι της παιδικής αθωότητας όλων όσοι πρωτογευτήκαμε απ´ αυτό σοκολάτες, παγωτά, μπισκότα, αναψυκτικά και γαριδάκια! Μακάρι να είχε καταφέρει να αντέξει στο χρόνο και στις εξελίξεις… Μακάρι να έστεκε ακόμα κι ως άδειο κτίριο, να μας θυμίζει τα όμορφα χρόνια που πέρασαν…
Που ακριβώς είναι αυτό το κτίριο ; μήπως πίσω από την Εργατική Εστία ; καλώς θα ήταν ο συντάκτης να είχε αναφέρει και τη διεύθυνση .
Το συγκεκριμένο μαγαζί όπως το γνώρισα ήταν ένα μπακάλικο της γειτονιας με τα εντελώς απαραίτητα. Εδώ και πολλά πολλά χρόνια ήταν έρημο και ακατοίκητο με εμφανή τα σημάδια του χρόνου που το κατεστησαν ερείπιο. Συνήθως τέτοια ετοιμορροπα κτίσματα είναι επικίνδυνα για ατυχήματα αλλά και επισφαλή για τη δημόσια υγεία. Νομίζω σωστά έπραξε ο ιδιοκτήτης του να το γκρεμίσει και στη θέση του να οικοδομηθει ένα νέο ασφαλές και ομορφο