Τα ξενοδοχεία μπορούν, να σου πούνε, πολλές ιστορίες, κρυφές, αμαρτωλές, από αυτές που κρύβονται στα πίσω από μισό σκοτεινά δωμάτια και σκιαγραφούν, πάθη, λάθη και απωθημένα ανθρώπων που ερωτεύτηκαν, χώρισαν και απάτησαν, απατήθηκαν απ’ την ίδια τους την ζωή.
Ανθρώπων που δεν “συμμορφώθηκαν” με τις επιταγές της αδιέξοδης κοινωνίας των καταδικασμένων πρέπει. Νευρωτικές μητέρες προβάλουν τα κενά τους στα παιδιά τους και τα αυτοκτονούν, γυναίκες που δεν αγαπήθηκαν ποτέ, όσο αγάπησαν. Αυτές και άλλες ρεαλιστικές ιστορίες απ’ την κλειδαρότρυπα του ” Hotel Theatre”, σε εναλλαγές δράματος, γέλιου, τραγούδι και χορό και με μια ιδιαιτερη αφηγηματική προσέγγιση. Με την σκηνοθετική σφραγίδα και καλλιτεχνική πάντα αρτιότητα και επιμέλεια του Γιώργου Τσιαντούλα.
Σε ένα σχεδόν λειψό πολιτιστικά καλοκαίρι των αποστάσεων στην πόλης μας και όχι μόνο, με τις παραστάσεις θεάτρου να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, η θεατρική ομάδα του πολιτιστικού εργαστηριού Ἕαρ που χρόνια τώρα μας αφήνει με τις καλύτερες των εντυπώσεων στις πάντα αξιόλογες και καθηλωτικές παραστάσεις τους, το τόλμησε λοιπόν και πέτυχε. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές. Καλή δημιουργική συνέχεια!
Οδυσσέας Νασιόπουλος
