Τη Μέκκα του κινηματογράφου τη δεκαετία του 60`, με τα πλείστα Life Style έντυπα που κυκλοφορούσαν και πρόβαλλαν, έναντι κάθε είδους συναλλαγής ή αμοιβής, τους χιλιάδες φιλόδοξους ηθοποιούς, που επιζητούσαν να γίνουν Star, κυνηγώντας ένα μικρό ρόλο και λίγη δημοσιότητα, θυμίζει σήμερα ο Τρικαλινός δημόσιος βίος.
Περιχαρακωμένος στην απόλυτη νοσηρότητα του, προσομοιάζει περισσότερο, στη βιομηχανία του θεάματος και σ`ένα Celebrity Cambus, φελλών και καιροσκόπων, παρά σε σοβαρή Δημοκρατική κοινωνία.
Βέβαια αν οι κάθε είδους γραφικότητες, έχουν δικαίωμα να ονειρεύονται μια θέση στο πολιτικό και αυτοδιοικητικό ήλιο του νομού, ερμηνεύοντας αποκλειστικά τη πολιτική, ως ακατάσχετη και κενού περιεχομένου προβολή, η απαίδευτη και άσκεπτη πολιτική συμπεριφορά του ιδίου του πολίτη, είναι αυτή που φέρει ακέραια την ευθύνη, για την οικτρή πραγματικότητα που βιώνει ο τόπος μας.
Κων.Κουτσονάσιος.
Πες τα άνθρωπε μου!
Τι δημοκρατική κοινωνία να γίνουμε, γιδότοπος με i phone και instagram είμαστε, εφόσον επιλέγουμε τέτοιους αιρετούς και αναδεικνύουμε σε επιδραστικά μέσα κάτι κίτρινα και αναξιοπρεπή σαιτ και ραδιόφωνα !
Το επίπεδο της Τρικαλινής κοινωνίας είναι εξαιρετικά χαμηλό,παρόλο που λόγω της ανάπτυξης μεταφορών και υποδομών, οι Τρικαλινοι θα μπορούσαν να ταξιδεύουν και να ανοίγουν το μυαλό τους, να γίνεται μια όσμωση με τις τάσεις, κινήματα της Αθήνας και των ευρωπαϊκών πόλεων και εξαιτίας της τεχνολογικής προόδου να είναι δεκτικοί σε ερεθίσματα προόδου και κριτικής σκέψης, οι Τρικαλινοι παραμένουν πνευματικά περιχαρακωμένοι και επιλεγούν να ταξιδεύουν για να φωτογραφίζονται σε μπουζούκια και σε αξιοθέατα προς τέρψη των ακολούθων τους.
Όπως και να έχει ο κάθε τόπος επιλέγει την μοίρα του