Τ
Βροχηδόν πέφτουν το τελευταίο διάστημα στον Δήμο Φαρκαδόνας ανακοινώσεις για δράσεις που αφορούν την Παιδεία, την Κοινωνία, για δημοπρατήσεις έργων, προμήθεια οργάνων και μηχανημάτων έργου και «άλλα ηχηρά παρόμοια», που λέει και ο ποιητής. Δεν σκοπεύω να υποβαθμίσω κάτι από τα διακηρυχθέντα· ίσα- ίσα που τα επικροτώ, διότι πολλά από αυτά αποτελούσαν αιτήματα χρόνων…
Εκείνο όμως που εγείρει ερωτηματικά σε όλους είναι «γιατί τώρα;». Γιατί δυο μήνες πριν τις εκλογές κι όχι πέρυσι ή πρόπερσι; Γιατί όχι κατά την περασμένη θητεία; Γιατί τώρα;
Την ίδια στιγμή, όμως, που διακηρύττονται τα μεγάλα έργα υπάρχουν και άλλα προβλήματα, κεφαλαιώδη, στα οποία δεν ενσκήπτει κανείς εδώ και χρόνια. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι εν έτει 2019 υπάρχουν μαθητές Γυμνασίου οι οποίοι μεταβαίνουν με τα πόδια από το Γυμνάσιο Φαρκαδόνας ως τα σπίτια τους, τα οποία βρίσκονται έως και 10 χιλιόμετρα μακριά! Αυτό συμβαίνει, διότι δεν έχει μεριμνήσει κανείς για την ασφαλή μεταφορά αυτών των παιδιών μετά το πέρας των ημερησίων μαθημάτων Ενισχυτικής Διδασκαλίας. Αυτή η κατάσταση δεν είναι καινούργια, αλλά υφίσταται εδώ και 2 χρόνια! Πρέπει να θρηνήσουμε κι άλλες παιδικές ψυχές σε αυτόν τον τόπο για να κινητοποιηθούμε;;
Αλήθεια, έχει περάσει κανείς από τους ιθύνοντες έξω από το Γυμνάσιο Φαρκαδόνας την ώρα που λήγουν τα μαθήματα;; Από το σημείο αυτό διέρχονται μαθητές -πεζοί ή με ποδήλατα- ιδιωτικά οχήματα γονέων, προκειμένου να παραλάβουν τα παιδιά τους, σχολικά λεωφορεία που μεταφέρουν άλλους μαθητές (πλην αυτών της Ενισχυτικής) στα χωριά τους, άλλοι διερχόμενοι. Επικρατεί , με λίγα λόγια, ένα κυκλοφοριακό χάος, που ρυθμίζεται βάσει της … ευσυνειδησίας των οδηγών. Είναι δυνατόν τόσα χρόνια, ανάμεσα στις ανάγκες του Δήμου, που καταγράφονται και προωθούνται ως κατεπείγουσες, να μην έχει υποβληθεί αίτημα για την έγκριση πρόσληψης σχολικών τροχονόμων για τα σχολεία του Δήμου, από και προς τα οποία μεταφέρονται δεκάδες μαθητές; Και ερωτώ ξανά, ούτε σε αυτήν τη περίπτωση κινδυνεύουμε να θρηνήσουμε για άλλη μια φορά θύματα; Που οφείλεται τόση παρελκυστικότητα, μολονότι πολλοί γονείς έχουν οχλήσει επανειλημμένα τους αρμοδίους για τα θέματα αυτά;;
Θα μου πείτε ότι πρόκειται για συγκεκριμένες περιπτώσεις, ήτοι ότι βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε δάσος. Μόνο που το δάσος, κύριοι, χάνει την αξία του όταν τα δέντρα κόβονται ανηλεώς…
Μπίτζιου Κ. Ευαγγελία, Φιλόλογος
Υποψηφία δημοτική σύμβουλος με το συνδυασμό Ανεξάρτητη Ενωτική Δημοτική Κίνηση Δήμου Φαρκαδόνας.
