Του Χρήστου Σταμόπουλου : Τα μνημόνια και το μνημονιακό καθεστώς που, με πρόσχημα το χρέος, εγκαθιδρύθηκε στη χώρα μας τα τελευταία 5 χρόνια έφεραν πολλές ανατροπές και καταστροφές.
Η εθνική ανεξαρτησία δεσμεύτηκε και περιορίστηκε. Η δημοκρατία συρρικνώθηκε. Η εθνική κυριαρχία, που ορίζεται ως «το απόλυτο δικαίωμα του μη άρχεσθαι», δεν υπάρχει. Η Ελλάδα, με τη συναίνεση και επιλογή της άρχουσας τάξης της, έχει μετατραπεί στην ουσία σ’ ένα είδος σύγχρονου προτεκτοράτου. Αλλιώς, μια αποικία χρέους.
Τα μνημόνια έφεραν πρωτοφανή οικονομική καταστροφή (μείωση κατά 26% του ΑΕΠ) και, καθότι ταξικοί σχεδιασμοί, προκάλεσαν μια χωρίς προηγούμενο κοινωνική αναδόμηση της χώρας με θανατηφόρες στην κυριολεξία συνέπειες πάνω στους ανθρώπους, Έλληνες και μετανάστες που ζουν στη χώρα.
Η ανεργία, τα λουκέτα, οι περικοπές μισθών και συντάξεων, η υποβάθμιση του υγειονομικού και ασφαλιστικού συστήματος, το άγχος, η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια δεν φέρνουν μόνο φτώχεια, πείνα και εξαθλίωση, αλλά και μαζικούς θανάτους. Εκτός βέβαια απ’ τη μαζική φυγή των Ελλήνων στο εξωτερικό.
Απ’ τα μνημόνια επωφελημένο βγαίνει ένα μικρό κομμάτι – το ανώτερο στρώμα – της ελληνικής κοινωνίας. Τα στοιχεία είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι τον καιρό των μνημονίων. Οι 500 πλουσιότερες οικογένειες το 2013 σε σχέση με το 2012 – δηλαδή μέσα στην καρδιά των μνημονίων- αύξησαν τον πλούτο τους κατά 20%!! 6.300.000 κάτοικοι της χώρας μας είναι μέσα ή βρίσκονται στα όρια της φτώχειας! Αυτά λένε τα επίσημα νούμερα που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας.
Πάμε παρακάτω.
→ Τα νούμερα μιλάνε για 7.000 αυτοκτονίες στα μνημονιακά χρόνια. Η σχετική βιβλιογραφία όμως μας πληροφορεί πως οι πραγματικές αυτοκτονίες είναι πάντα 3 με 4 φορές περισσότερες απ’ όσες μαθαίνονται. Οπότε οι πραγματικές αυτοκτονίες Ελλήνων λόγω των μνημονίων πρέπει να ξεπερνούν τις 20.000!!
→ Εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα στη χώρα μας “αμελούν” για την υγεία τους, ενώ χιλιάδες άλλοι με χρόνιες παθήσεις έχουν σταματήσει να παίρνουν τα φάρμακά τους. Ο μέσος όρος ζωής των Ελλήνων, που ήταν απ’ τους υψηλότερους στον κόσμο, πέφτει επικίνδυνα. Τα στοιχεία των ληξιαρχείων επιβεβαιώνουν τη μαζική θανατίλα που απλώνεται στη χώρα μας.Υπολογιζομένης της μείωσης που έχει ήδη συντελεστεί του προσδόκιμου ζωής, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες έχουν πεθάνει ήδη απ’ τα μνημόνια!Αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή, έστω κι αν αυτή τη στιγμή δεν είναι εύκολο να προσδιορισθεί επακριβέστερα ο μακάβριος αριθμός. Αν η μνημονιακή κόλαση δεν ανατραπεί σύντομα, είναι αναπόφευκτο να κοπεί νωρίτερα το νήμα της ζωής σε πάνω από 1.000.000 Έλληνες! Οι δε αυτοκτονίες – δολοφονίες θα πολλαπλασιαστούν.
→ Στα παραπάνω να προσθέσουμε το 1.000.000 τουλάχιστο των Ελλήνων που θ’ αναγκαστούν να μεταναστεύσουν σε κάθε γωνιά της γης. (Οι αριθμοί μιλούν κιόλας επισήμως για 180.000 μετανάστες, ενώ ο πραγματικός αριθμός των συμπατριωτών μας που μετανάστευσαν ήδη στο εξωτερικό είναι πολύ μεγαλύτερος).
→ Να προστεθεί ακόμα σε βάθος δεκαετίας το1.000.000 τουλάχιστο Έλληνες που δεν θα γεννηθούν ποτέ, λόγω των μνημονίων. Η εξέλιξη των ληξιαρχικών στοιχείων, δυστυχώς, συνηγορεί ξεκάθαρα υπέρ αυτού.
Έτσι θα μιλάμε, αν τα πράγματα δεν αλλάξουν, για μια Ελλάδα που σύντομα θα μετρά μόνο 8.000.000 κατοίκους, με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού βουτηγμένη στη φτώχεια, την ανέχεια ή και την εξαθλίωση.
Είναι απολύτως ορατό για όλους μας, αρκεί να μην έχουμε παρωπίδες, ότι απ’ τις βάρβαρες μνημονιακές πολιτικές υποφέρει, φτωχοποιείται, εξαθλιώνεται και πεθαίνει ο λαός.
Στη χώρα μας σήμερα δεν έχουμε μια … «ανθρωπιστική κρίση», όπως καθιερώθηκε να λέγεται, αλλά συντελείται μια κοινωνική γενοκτονία, γιατί η μαζική γενοκτονία των Ελλήνων (τέτοια που η πατρίδα μας δεν ξανάζησε ποτέ) έχει αίτια και χαρακτήρα καθαρά κοινωνικό, ταξικό. Κανένας πλούσιος δεν πεθαίνει απ’ τα μνημόνια. Πεθαίνουν μόνο οι φτωχοί και οι νεόπτωχοι. (Αντίθετα, στις εθνικές γενοκτονίες και πολεμικές του περιπέτειες που έζησε ο Ελληνισμός στο διάβα της μακράς ιστορίας του πεθαίναν και ευκατάστατοι Έλληνες, ενώ σήμερα δεν πεθαίνει κανένας απ’ αυτούς).
Ο όρος «ανθρωπιστική κρίση», πέρα απ’ το ότι είναι γλωσσικά λαθεμένος, αφού «ανθρωπιστικός,-ή,-ό» σημαίνει ό,τι συνάδει, ταιριάζει στον άνθρωπο και όχι το αντίθετο, εμφανίζεται ως όρος δήθεν γενικός και περιγραφικός για μια κατάσταση, ενώ στην πραγματικότητα είναι ταξικά επιλεγμένος για να παρουσιάσει ουδέτερα μια φοβερή καταστροφή ανθρώπων που προκαλείται –μάλιστα μέσα σε μια εποχή πλούτου! – από ταξικές αντιλαϊκές πολιτικές, οι οποίες μάλιστα στοχεύουν σ’ αυτό ακριβώς το κοινωνικό – ταξικό ολοκαύτωμα.
Οι όροι «ανθρωπιστικός πόλεμος» (πρώτα στη Σομαλία), «ανθρωπιστικοί βομβαρδισμοί» (πρώτα στη Γιουγκοσλαβία το 1999), «ανθρωπιστική βοήθεια στα θύματα του πολέμου», «ανθρωπιστική κρίση» κ.λπ. εφευρέθηκαν στη δεκαετία του ΄90 κι ύστερα από τις ΗΠΑ (δηλαδή τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές) και σιγά-σιγά πέρασε, δήθεν αθώα, και στη γλώσσα μας (διαστρέφοντάς την βάναυσα!!).
Το «λάθος» βέβαια γίνεται ακόμη βαρύτερο και είναι εντελώς αδικαιολόγητο, όταν επαναλαμβάνεται από αριστερούς, αριστερά κόμματα ή και την αριστερή κυβέρνηση.
Κοινωνική γενοκτονία είναι η μαζική εξόντωση των φτωχών Ελλήνων. Με το έναν ή τον άλλον τρόπο (θάνατοι, εξαθλίωση, αναγκαστικός εκπατρισμός ή, ακόμη, και … μη γέννησή του ποτέ!) πρόκειται να εξοντωθεί το 30% το πληθυσμού. Αποτελεί ή όχι αυτό “γενοκτονία”, δηλαδή μαζική εξόντωση με κοινωνικά και όχι εθνικο-φυλετικά κριτήρια του “ελληνικού γένους”, δηλαδή του ελληνικού λαού;
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ και όχι «ανθρωπιστική κρίση» είναι λοιπόν το σωστό, αν θέλουμε να σώσουμε την ελληνική γλώσσα από την εισπήδηση που επιχειρούν σ’ αυτή διάφορες αμερικανιές και κυρίως αν θέλουμε να πούμε την πραγματική αλήθεια γι’ αυτό που όντως σήμερα συμβαίνει στη χώρα μας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σε μια εποχή παγκόσμιου ψεύδους το να λες την αλήθεια είναι μια πράξη επαναστατική.