Του Ηλία Καραμάνου, προέδρου Δ/Σ Φαρκαδόνας
Ο εφιάλτης επανέρχεται κάθε φορά που βρέχει στη λεκάνη του Δήμου Φαρκαδόνας.
Για πολλοστή φορά στα χρονικά και για τρίτη φορά φέτος, ο κάμπος της Φαρκαδόνας πλημμύρισε με αποτέλεσμα να προκληθούν εκτεταμένες καταστροφές στο φυτοζωϊκό κεφάλαιο.
Και όχι απλά πλημμύρισε, αλλά στην κυριολεξία πνίγηκε ο κάμπος. Και μάλιστα σε χρονικό σημείο λίγο πριν μαζευτούν οι ήδη, από τις προηγούμενες πλημμύρες, βεβαρημένες και μειωμένες σοδιές.
Για μια ακόμα χρονιά επιβεβαιώνεται, με τραγικό τρόπο, ότι η περιοχή στο δήμο Φαρκαδόνας, αλλά και γενικότερα ο Νομός Τρικάλων, είναι μια περιοχή ανοχύρωτη στα καιρικά φαινόμενα.
Τι να πούμε, πάλι τα ίδια; Για τα μεγάλα λόγια, για τις βαρύγδουπες δηλώσεις και τις ανακοινώσεις, για την αναγκαιότητα των απαραίτητων έργων πρόληψης και προστασίας, για την υποτιθέμενη στήριξη, αποζημίωση και αρωγή των φορέων και της πολιτείας; Τα αυτονόητα;
Νοιώθω και πιστεύω όλοι μας, ότι αρχίζουμε όχι απλά να αγγίζουμε τα όρια της γραφικότητας, αλλά ότι τα έχουμε ξεπεράσει και πολύ μάλιστα. Είναι, το λιγότερο που μπορώ να το χαρακτηρίσω «ξεφτίλα», να εκδίδεις ψήφισμα και να παίρνεις απόφαση στήριξης υπέρ των αγροτών για τρίτη φορά μέσα σε 10 μήνες για το ίδιο καταστροφικό φαινόμενο, τις πλημμύρες των χωραφιών του Δήμου μας.
Τι να πούμε στον αγρότη-παραγωγό, που εξαντλημένος ήδη οικονομικά από προηγούμενα χρόνια, ξοδεύτηκε και στη πρώτη φετινή πλημμύρα, είδε τις ελπίδες του να εξανεμίζονται, έχοντας ήδη «μπει μέσα» με το ξεκίνημα. Που δεν το έβαλε κάτω και ξαναχρεώθηκε για δεύτερη φορά την ίδια χρονιά; Δεν υπάρχει τρόπος συμπαράστασης.
Δεν χρειάζονται άλλα λόγια, δεν χρειάζονται άλλες υποσχέσεις, δεν είναι λύση οι πενιχρές αποζημιώσεις.
Χρειάζονται αποφάσεις, ρήξεις, τομές, χρειάζονται συγκεκριμένες, πραγματικές, ρεαλιστικές, άμεσα υλοποιήσιμες προτάσεις και μάλιστα ΕΡΓΑ με συγκεκριμένο και μικρό χρονοδιάγραμμα πραγματοποίησης.
Μπορεί οι αγρότες να μην έχουν τη τεχνογνωσία και την επιστημονική κατάρτιση των μελετητών και των κατασκευαστών, αλλά είναι οι μόνοι που «γνωρίζουν» καλύτερα από το καθένα, το κάμπο, τα ποτάμια, τους παραποτάμους, τα αρδευτικά και τα αποστραγγιστικά έργα εκεί που χρειάζονται, τις παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν.
Θα πρέπει άμεσα οι δημόσιοι φορείς, τα αρμόδια υπουργεία, η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, ο Δήμος, Γ.Ο.Ε.Β. και οι Τ.Ο.Ε.Β. να συντονιστούν και να συναποφασίσουν μαζί με τους αγρότες τις αμεσότερες και πιο προσφερόμενες λύσεις. Όσο και να ακούγεται παράξενο, υπάρχουν οι κατά τόπους άμεσες προτεινόμενες λύσεις από τους αγρότες, τις οποίες δεν μπορεί να τις προτείνει κάποιος που δεν ξέρει την περιοχή.
Είναι δυνατόν το 2016 που η τεχνολογία τρέχει με «χίλια», ένα ποτάμι, ο ΠΗΝΕΙΟΣ, που είναι «ΕΥΛΟΓΙΑ» για το κάμπο, με τα όσο προσφέρει κάνοντας την περιοχή εύφορη, γόνιμη, πλουτοπαραγωγική, όταν πλημμυρίζει να γίνεται «ΚΑΤΑΡΑ»;
Είναι δυνατόν να ξορκίζουμε το Ποτάμι και όλοι να κρύβονται και να βρίσκουν άλλοθι πίσω από το: «Ξεχείλισε ο Πηνειός, τι να κάνουμε, να τα βάλουμε με τη φύση, να τα βάλουμε με το Θεό;».
Όχι, δεν θέλουμε να τα βάλουμε ούτε με τη φύση ούτε με το Θεό. Τον τεράστιο «ενεργειακό γίγαντα» που λέγεται Πηνειός και που αποτελεί πηγή ζωής για τον κάμπο θέλουμε να τιθασεύσουμε, θέλουμε και οφείλουμε να διαχειριστούμε, θέλουμε σωστά να εκμεταλλευτούμε.
Και αν η πολιτεία δεν είναι σε θέση ή δεν θέλει μέσω των υπηρεσιών της να διαχειριστεί, δεν είναι σε θέση ή δεν θέλει να προστατέψει από το Πηνειό, τους παραποτάμους του και τα νερά αυτών τους πολίτες της, τότε ας ζητήσει τη βοήθεια των πολιτών που είναι και άμεσα εμπλεκόμενοι και ας τους επιτρέψει, στηρίζοντάς τους με κάθε τρόπο να τα διαχειριστούν μόνοι τους ή στην τελική από κοινού για να δοθεί κάποτε ολοκληρωτική λύση στο μεγάλο πρόβλημα της περιοχής. Ίσως, αν πάρουν τη τύχη στα χέρια τους οι ίδιοι οι καλλιεργητές, να δώσουν τη λύση, που τόσα χρόνια δε κατάφεραν να δώσουν οι αδιάφορες πολιτικές των κεντρικών κυβερνήσεων.
Είναι αδιανόητο ένας τέτοιος τεράστιος υδάτινος όγκος να διέρχεται μέσα από το αγρόκτημά σου(Δήμος Φαρκαδόνας) και για τη διαχείριση των υδάτων του και όχι μόνο του Πηνειού αλλά και των παραποτάμων του καθώς και των καναλιών, να έχουν λόγο και άποψη και «τηλεφωνική διαχείριση», «άλλοι από μακριά» και εσύ να είσαι ο τελευταίος που θα έχει λόγο και άποψη και μερικές φορές να μην ερωτάσαι καν ή μόνο να «εκτελείς» εντολές.
