Το ναυάγιο εντοπίστηκε κατά την διάρκεια των εργασιών για την κατασκευή του Αδριατικού Αγωγού Φυσικού Αερίου (TAP), που ξεκίνησαν το 1918, σε μια θαλάσσια περιοχή 22 μιλίων από τις ιταλικές ακτές και σε βάθος 780 μέτρων!
Οι εργασίες σταμάτησαν αμέσως προκειμένου να ξεκινήσει άμεσα, με έξοδα της ίδιας της TAP , η ενάλια αρχαιολογική έρευνα η οποία έφερε στο φως πολύτιμα ευρήματα που κουβαλούν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πληροφορίες.
Συγκεκριμένα, στο κορινθιακό ναυάγιο εντοπίστηκαν πάνω από 200 κεραμικά σκεύη, μεταξύ των οποίων αγγεία, αμφορείς, και φλιτζάνια κρασιού που χρησιμοποιούσαν στις συναντήσεις τους οι εκπρόσωποι της υψηλής κοινωνίας αλλά και κάποια υπολείμματα τροφών. Για την ασφαλή μεταφορά τους μάλιστα κάποια από τα κεραμεικά ήταν τοποθετημένα σε μεγάλα πήλινα βάζα. Από το σύνολο των σκευών που υπήρχαν εντός του ναυαγίου ανασύρθηκαν και μεταφέρθηκαν, σε πρώτη φάση, τα 22, με την βοήθεια ενός ειδικού υποβρυχίου που διαθέτει καλωδιακή καθοδήγηση και αντλία αναρρόφησης.Οι ειδικοί με έκπληξη διαπίστωσαν, από τις ειδικές εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκαν τα ευρήματα, πως χρονολογούνται στον 7ο π.Χ. αιώνα, αρκετά νωρίτερα δηλαδή από την περίοδο που υποδείνκυαν μέχρι σήμερα τα υπάρχοντα ιστορικά στοιχεία. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και ο Υπουργός Πολιτισμού της Ιταλίας Dario Franceschini, μιλώντας στην εφημερίδα «Corriere della Sera», έκανε λόγο για «μια μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη».
Σύμφωνα με τον υπάρχοντα σχεδιασμό, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να ανακτηθούν, σταδιακά και με την ίδια υποβρύχια τεχνολογία, τα υπόλοιπα ευρήματα που συνεχίζουν να βρίσκονται εντός του ναυαγίου. Στόχος του ιταλικού Υπουργείου Πολιτισμού είναι όταν ολοκληρωθεί η επιχείριση ανάσυρσή τους και η συνακόλουθες απαραίτητες επιστημονικές επεξεργασίες, να εκτεθούν, όλα μαζί, σε κάποιο μουσείο.
