«Καρφιά» και από τη Monde: «Τους συνόδευαν για να φύγουν από τη δική τους ζώνη ευθύνης διάσωσης»

Τον γύρο των διεθνών ΜΜΕ κάνει το πολύνεκρο ναυάγιο με τους 78 νεκρούς στα ανοιχτά της Πύλου το πρωί της Τετάρτης (14/6). Ο αριθμός θα αυξηθεί δραματικά καθώς είναι άγνωστος ο αριθμός των επιβαινόντων, ενώ μάρτυρες κάνουν λόγο ακόμα και για 750 άτομα.

Μετά τα ιταλικά μέσα τα οποία επιρρίπτουν ευθύνες στις ελληνικές Αρχές και την Frontex και η Le Monde επικαλούμενη τον Vincent Cochetel, ειδικό απεσταλμένο της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) για τη Δύση και τη Κεντρική Μεσόγειο αναφέρει πως τα ελληνικά διασωστικά σκάφη συνοδεύουν τα δουλεμπορικά μέχρι να σιγουρευτούν ότι θα βρεθούν έξω από τα όρια της δικής τους ζώνης ευθύνης διάσωσης.

Έως τώρα έχει ανακοινωθεί πως ο επίσημος αριθμός των νεκρών ανέρχεται σε 78 αλλά θα έχουμε εκατοντάδες θανάτους, αναφέρει ο Δημήτρης Χαλιώτης, μέλος του Ερυθρού Σταυρού.

Πρόκειται για το χειρότερο ναυάγιο στα ανοικτά των ακτών της χώρας από τον Ιούνιο του 2016, γράφει η Le Monde.

Μιλώντας στην ΕΡΤ, ο εκπρόσωπος του λιμενικού σώματος, Νικόλας Αλεξίου ανέφερε: «Το πλοίο είχε μήκος 25 με 30 μέτρα. Η γέφυρα ηταν γεμάτη κόσμου και πιστεύουμε ότι ήταν και το αμπάρι του».

Οι 109 διασωθέντες είναι όλοι τους άντρες από 16 έως 35 ετών, κυρίως Σύριοι, Αιγύπτιοι και Πακιστανοί, γεγονός που εντείνει την ανησυχία πως στο αμπάρι του αλιευτικού υπήρχαν γυναικόπαιδα.

«Είναι πολύ αδύναμοι ψυχολογικά και σωματικά. Ταξίδευαν για έξι μέρες σε μια βάρκα όπου ήταν ο ένας πάνω στον άλλο… Δεν είχαν ούτε που να αφοδεύσουν, ήταν αφυδατωμένοι και δεν είχαν φάει καλά για μέρες», επισημαίνει ο Ορέστης Κουλόπουλος, γιατρός έκτακτης ανάγκης και επισημαίνει ότι περίπου είκοσι έχουν εισαχθεί στο νοσοκομείο με υποθερμία, πυρετό ή υπογλυκαιμία.

Η διαδρομή του θανάτου

Παρακάτω η Le Monde αναφέρεται στις διαδρομές που ακολουθούν οι δουλέμποροι προκειμένου να φτάσουν στην Ιταλία και πώς προσπαθούν να αποφύγουν τα ελληνικά χωρικά ύδατα.

Σύμφωνα με διάφορες πηγές, το σκάφος έφυγε από το Τομπρούκ, μια πόλη-λιμάνι στην ανατολική Λιβύη, που απέχει κάτι λιγότερο από 150 χιλιόμετρα από τα αιγυπτιακά σύνορα. Για περίπου ένα χρόνο, ο αριθμός των αναχωρήσεων από αυτή τη βορειοανατολική περιοχή, γνωστή ως Κυρηναϊκή, έχει αυξηθεί σημαντικά, ενώ η πλειονότητα των μεταναστών προσπαθούσε μέχρι στιγμής να φτάσει στην Ευρώπη από την παράκτια περιοχή της Τρίπολης. Τον Ιούνιο, οι μισές αναχωρήσεις πραγματοποιήθηκαν από την Ανατολή, που ελέγχεται από τον Στρατάρχη Khalifa Haftar και τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης (ANL).

Η ανάπτυξη αυτής της διαδρομής μέσω της κεντρικής Μεσογείου αυξάνει τους κινδύνους που διατρέχουν οι μετανάστες, αναφέρει το γαλλικό μέσο.

Η απόσταση που πρέπει να διανυθεί για να φτάσει πλοιάριο στο ιταλικό νησί Λαμπεντούζα είναι διπλάσια, κάτι το οποίο αυξάνει τις πιθανότητες δυστυχήματος.

«Η διέλευση γίνεται με παλιά αλιευτικά σκάφη, με 500 ή 600 άτομα γενικά, τα περισσότερα από τα οποία κρύβονται στο αμπάρι», προσθέτει ο Vincent Cochetel.

Ο δρόμος προς την ανατολική Λιβύη πλέον προτιμάται «για να παρακάμψει την Ελλάδα, λέει ένα μέλος του δικτύου ακτιβιστών Alarme Phone, που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του. Οι άνθρωποι θέλουν να αποφύγουν τη βία και τις απωθήσεις από την Ελλάδα και αναλόγως επιλέγουν τις διαδρομές», αναφέρει.

Το Alarm Phone λέει ότι είχε τηλεφωνική επαφή αρκετές φορές με τους επιβαίνοντες του σκάφους την Τρίτη 13 Ιουνίου μεταξύ 2:17 μ.μ. και στις 12:46 π.μ. και ενημέρωσε τις ελληνικές αρχές για το πού βρίσκονται. «Έχουμε λίγα στοιχεία, ωστόσο, εκμυστηρεύεται ένα μέλος του δικτύου. Στις πρώτες κλήσεις επέμεναν ότι δεν είχαν νερό ή φαγητό. Σύμφωνα με την αφήγηση των Ελλήνων, δύο εμπορικά πλοία προσέγγισαν τη μηχανότρατα το απόγευμα της 13ης Ιουνίου, η πρώτη που παρείχε νερό σε μετανάστες που αρνήθηκαν περαιτέρω βοήθεια. Στη συνέχεια, ένα σκάφος της ακτοφυλακής ενώθηκε με το σκάφος μεταναστών το βράδυ.

Οι μετανάστες «αρνήθηκαν οποιαδήποτε βοήθεια», αναφέρουν από πλευράς τους, οι ελληνικές λιμενικές αρχές. Ο Νίκος Αλεξίου, εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Ακτοφυλακής, δικαιολογείται: «Μετά την άρνηση της βοήθειάς μας, μείναμε κοντά για να βοηθήσουμε τους μετανάστες αν χρειαστεί. Δεν ήθελαν να σταματήσουν και να τους παραλάβει η ελληνική ακτοφυλακή γιατί στόχος τους ήταν να φτάσουν στην Ιταλία», είπε μιλώντας σε ελληνικά μέσα.

Συνοδεύουν τα δουλεμπορικά εκτός ζώνης ευθύνης διάσωσης

«Τα δίκτυα λαθρεμπόρων καθοδηγούν τους ανθρώπους να μην δέχονται βοήθεια μέχρι να επικοινωνήσουν μαζί τους οι Ιταλοί», παραδέχεται ο κ. Cochetel, ο οποίος υπενθυμίζει ότι τα κράτη έχουν ωστόσο υποχρέωση να αποτρέψουν τα σκάφη που κινδυνεύουν να συνεχίσουν τον δρόμο τους. «Ανησυχώ για τις τακτικές αναφορές που λαμβάνουμε που υποδεικνύουν ότι τα παράκτια κράτη συνοδεύουν αυτοσχέδια σκάφη για να διασφαλίσουν ότι εγκαταλείπουν τη ζώνη διάσωσής τους στη θάλασσα», είπε. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι μαρτυρίες αναφέρουν την παροχή νερού και τροφίμων και καυσίμων σε αυτούς τους μετανάστες ώστε να «πάνε αλλού», δηλαδή στα ιταλικά παράλια.

Ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης, διευθυντής της ΜΚΟ Greek Council for Refugees, είναι επικριτικός για τη στάση των ελληνικών και ευρωπαϊκών αρχών: «Αναρωτιέμαι για την ελληνική ακτοφυλακή και τη Frontex που είδαν ένα σκάφος υπερφορτωμένο με πρόσφυγες και που δεν επενέβησαν.

Η Le Monde αναφέρεται και στο μήνυμα της ακτιβίστριας Ναουάλ Σουφί η οποία ισχυρίζεται πως ήταν σε επικοινωνία πολλές ωρες με τους μετανάστες στο πλοιάριο και πως είχε ενημερώσει ώρες νωρίτερα τόσο τις ελληνικές όσο και τις ιταλικές αρχές για την τοποθεσία του αλιευτικού και πως χρειάζεται βοήθεια.

«Καρφιά» στην κυβέρνηση Μητσοτάκη

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επικρίνεται εδώ και μήνες για την αντιμεταναστευτική του πολιτική, ιδίως για τα γενικευμένα pushbacks στα σύνορα, κάτι το οποίο αρνείται, γράφει ακόμα η Le Monde.

Αλλά ένα βίντεο που δημοσιεύτηκε από τους New York Times πριν από τρεις εβδομάδες – που δείχνει μετανάστες στο νησί της Λέσβου να επιβιβάζονται βίαια σε ένα σκάφος της ελληνικής ακτοφυλακής προτού εγκαταλειφθούν σε «μια μαύρη φουσκωτή σωσίβια σχεδία» – κάθε άλλο παρά ενισχύει τα λεγόμενα του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Από το 2014, σχεδόν 27.000 μετανάστες έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ). Κάθε χρόνο γίνονται μαζικά ναυάγια, κατά τα οποία εξαφανίζονται περισσότεροι από εκατό άνθρωποι.

Πηγή: ieidiseis.gr