Και όμως στέκει ακόμη εκεί από το 1985 περιμένοντας κάποτε να δουλέψουν οι μηχανές που έχει εντός.
Λίγο μετά το Ελάφι θα δεις τα διαλογητήρια – συσκευαστήρια του συνεταιρισμού φρουτοπαραγωγων Καλαμπάκας.
Το 1985 οι παραγωγοί έδωσαν ο καθένας από 300.000 δραχμές για να γίνει χωρίς πότε όμως να δουλέψει.
Σε ένα νομό που η συσκευασία των προϊόντων θα έδινε προστιθέμενη αξία στο προϊόν και με τον Ε-65 θα μπορούσε να ταξιδέψει στα πέρατα του κόσμου.
Και αν πέρασαν από το 1985 δήμαρχοι, βουλευταδες και νομάρχες κανείς δεν ασχολήθηκε.
Μνημόνια μέχρι να σβήσει ο ήλιος ! ! ! !
