Όταν διεξάγονταν οι συζητήσεις κορυφής μεταξύ της Δημοτικής Κίνησης Χρ. Λάππα και παραγόντων του ΚΙΝΑΛ, του ΣΥΡΙΖΑ και του «Μένουμε Τρίκαλα» για να βρεθεί ο εκλεκτός της κεντροαριστεράς για τον Δήμο Τρικκαίων, πολλοί αναζήτησαν αξιόλογα πρόσωπα από τη βάση.
Ρώτησαν τους απλούς πολίτες της πόλης, έμαθαν, έκριναν και αξιολόγησαν. Τα μάτια πολλών έπεσαν σε ένα πρόσωπο χωρίς εξαρτήσεις, με τόσο αξιόλογη αλλά ωστόσο και τόσο άγνωστη δράση, ίσως εξαιτίας του χαμηλού προφίλ που κρατάει ο ίδιος.
Ασυμβίβαστος αγωνιστής, ανιδιοτελής και αδιάφθορος, κοινωνικός και φερέγγυος, φιλικός και προσηνής, απλός άνθρωπο του λαού, κράτησε σταθερές αρχές σε όλη του την πορεία και δεν αναζήτησε θέσεις και αξιώματα. Οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ, συμμετείχε ενεργά στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα και στην λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973.
Ως Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Τρικκαίων την περίοδο 1982-1986 πολλοί τον θυμούνται να είναι πολέμιος της αυθαιρεσίας, της σπατάλης της αδιαφάνειας και της διαφθοράς, με αποτέλεσμα ο τότε Δήμαρχος Τριγώνης να τον αποκαλεί «Ροβεσπιέρο» και «Ρομπέν των συνοικιών και των συνοικισμών». Μάλιστα τότε αποκάλυψε την καταπάτηση και την παράνομη οικοπεδοποίηση της περιοχής «Βαρκό», αποτρέποντας την ένταξή της στο σχέδιο πόλης.
Πριν εκλεγεί Δημοτικός Σύμβουλος, ως Πρόεδρος του «Εκπολιτιστικού Συλλόγου Πυργετού» και ως συντονιστής των πολιτιστικών συλλόγων των συνοικιών και των συνοικισμών της πόλης μας, αρκετοί τον θυμούνται για την πλούσια δράση του και τις αποτελεσματικές παρεμβάσεις του στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης.
Ως στέλεχος της Νομαρχιακής Επιτροπής Λαϊκής Επιμόρφωσης «ΝΕΛΕ», στις αρχές της δεκαετίας του ’80, με αντικείμενο την Διεύθυνση του Κέντρου Επιμόρφωσης Ριζώματος και των γύρω χωριών, πολλοί τον θυμούνται να προσπαθεί για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών και την αντικατάστασή τους με ποιοτικά αγροτικά προϊόντα, ερχόμενος σε αντίθεση με το ισχύον τότε πελατειακό κράτος, που ήθελε τους αγρότες να ακολουθούν την πορεία Χωράφι-Λαϊκή επιμόρφωση-Κλαδική Οργάνωση-Διορισμός στο Δημόσιο, με αποτέλεσμα την παραίτησή του.
Με την ίδρυση του ΤΣΜΕΔΕ στα Τρίκαλα, ήταν αυτός που ως συμβασιούχος το οργάνωσε και το ανέπτυξε πλήρως, αναλαμβάνοντας την Διεύθυνσή του επί μία πενταετία έως το έτος 1988. Όμως για πολιτικούς λόγους όχι μόνο δεν μονιμοποιήθηκε, αλλά απολύθηκε κιόλας. Δεν συμβιβάστηκε και ανέλαβε μέγα προσωπικό κόστος για να κρατήσει ήθος, αρχές και αξίες, κόντρα στα επικρατούντα ήθη της εποχής εκείνης. Μια δεκαετία πιο πριν, στα τέλη της δεκαετίας του ’70, μερικοί τον θυμούνται να παραιτείται για λόγους ηθικής τάξης από την Διεύθυνση του Συνεταιρισμού Ηλεκτρολόγων Ν. Τρικάλων, που τότε είχε αναλάβει.
Έκτοτε, μετά την αποχώρηση από το ΤΣΜΕΔΕ, όλοι τον θυμούνται να ασχολείται επαγγελματικά με την αγροτική παραγωγή και την εμπορία οπωροκηπευτικών προϊόντων, καλλιεργώντας συγχρόνως με μεράκι και προτάσεις μεταρρύθμισης της αγροτικής οικονομίας και ανάπτυξης των Τρικάλων.
Το 1994 επί Δημαρχίας Παπαστεργίου αγωνίσθηκε για την πραγματοποίηση Δημοπρασιών για τις θέσεις πώλησης των παραγωγών στη «Λαϊκή Αγορά» των Τρικάλων, αντιστεκόμενος στην τότε πολιτική του Δήμου για εκχώρηση όλων των θέσεων πώλησης της Λαϊκής στο «Σωματείο Παραγωγών Πωλητών στην Λαϊκή Αγορά» έναντι ενός συνολικού αντιτίμου, το οποίο Σωματείο κατόπιν παραχωρούσε τις θέσεις πώλησης στη Λαϊκή στους παραγωγούς με διπλάσιο όμως τίμημα.
Η όλη δράση του Αντιπροέδρου του «Μένουμε Τρίκαλα» κ. Χρ. Μπουλογιώργου, μαζί με άλλες πιθανόν λεπτομέρειες των αγώνων του που ίσως δεν γνωρίζουμε σήμερα, καταδεικνύουν ότι ανεξάρτητα το ποιος θα ηγηθεί του κεντροαριστερού ψηφοδελτίου στην πόλη των Τρικάλων, αυτός εκφράζει πραγματικά τα περισσότερα χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να έχει ο αντίπαλος υποψήφιος του σημερινού Δημάρχου της πόλης. Είναι πραγματικά ο αντι-Παπαστεργίου των Τρικάλων.
