Ζωή Xατζηθωμά :Nα εδώ, διαβάζω…σκέφτομαι διάφορα και σχεδόν αδιάφορα βγαίνω στο εξωτικό μπαλκονίτσι…Κλείνω τα μάτια και κάνω όμορφες σκέψεις. Χαμογελώ, όταν φέρνω στο νου μου ανθρώπους με καλοκαίρια και μόνιμη λιακάδα στην ψυχή!…
Ξυπνώ απότομα, όταν σκέφτομαι ότι δεν είμαι άριστη…συμφορά μου!…Μα όλα είναι πάλι καλά, μόλις σκεφτώ κάποιους που φωνάζουν συνέχεια για αριστεία: για την ακρίβεια, αν δεν είχαν λεφτά και όνομα του μπαμπά, και γαλοπούλες να τους βάλεις να βοσκήσουν, θα τις χάσουν χωρίς κουδούνια στο λαιμό. Ηρεμώ ακόμη περισσότερο, όταν διαβάζω τα κατορθώματα του μεγάλου υπέρμαχου της αριστείας, του Μπαμπινιώτη ή αλλιώς <<Αιεν αριστεύειν>>.
Μέχρι και ο Πύρρος Δήμας, πληγωμένος κι αυτός από την περιφρόνηση των αρίστων. Το έχουμε κάψει τελείως, ε; Ο Πύρρος, που δεν είχε ιδέα τι γινόταν στην ομάδα και στις αποστολές, ενώ όλοι το είχαμε κρυφό καμάρι…Εύκολο: κάντο όπως ο Σημίτης!
Και μέσα στον καυτό Αύγουστο σκάει μύτη το παιδί το όμορφο το αθλητικό, ο ΓΑΠ, που κάνει διακοπές, για να ξεκουραστεί. Από τι να ξεκουραστεί, θα σας γελάσω! Πάντως έμαθα ότι βρήκε τον έρωτα της ζωής του στο τζοκινγκ. Εσείς να τα βλέπετε αυτά, που δε σηκώνεστε από τους καναπέδες!
Από την άλλη να και το άλλο καλοπληρωμένο μας παιδί, ο Παπουτσής, αρνείται να αποχωρήσει από τη θέση του στην Παγκόσμια Τράπεζα. Λαϊκή απαίτηση και ξεσηκωμός τώρα: να ανοίξει το κλειστό επάγγελμα του Χρήστου Παπουτσή!
Εκείνος ο Κυριάκος πάλι, το πήρε απόφαση ότι δε φαίνονται εκλογές στον ορίζοντα και τελικά πήρε τα βουνά και φωτογραφίζεται μανιωδώς. Ό,τι μπορεί ο καθένας.
Θέλει όμως δουλειά πολλή ακόμη, για να αλλάξει ο τόπος αυτός: ξέρεις τι αηδία νιώθεις, όταν βλέπεις ακόμη σήμερα και μετά από τη λαίλαπα της κρίσης και όσα συνεχίζουμε να περνάμε, ότι υπάρχουν γυναίκες που βασίζονται στον εργασιακό τους χώρο στα σαχλά κουνήματα και στις ανοησίες της δεκαετίας του ’80, για να τεμπελιάζουν; Όχι, μανάρι μου, το παιχνίδι παίζεται και αλλιώς και θες δε θες θα το μάθεις.
Το παιχνίδι παίζεται με σκληρή δουλειά, με σκυμμένο κεφάλι και σεβασμό στους άξιους και ικανούς. Μη σοκάρεσαι, τα χρυσά πασοκικά κουνήματα και οι τζάμπα μαγκιές είναι στα τελευταία τους. Δουλειά τώρα και σεμνά.
Τι να περιμένεις όμως, όταν την τύχη του πλανήτη κρατούν στα χέρια τους παράφρονες; Ακούσαμε και ένα σύντομο ανέκδοτο: η Μέρκελ, λέει, καταδικάζει τη στοχοποίηση των Ελλήνων!…Στο σπίτι όλοι καλά;
Φίλη Παιδίατρος μου έλεγε προχθές στη δουλειά πως προέτρεψε γονείς να πάνε στη θάλασσα το παιδί που έχει χρόνια αναπνευστικά θέματα. Μετά από μία εβδομάδα, την επισκέπτονται και το εφτάχρονο με καμάρι της ανακοίνωσε ότι πήγαν τελικά διακοπές. Ήταν μόνο για μία μέρα, μιας και ο πατέρας δεν εργάζεται εδώ και μήνες…
Στο μεταξύ κολυμπάμε αμέριμνοι στις μαγευτικές μας παραλίες και στα κρυστάλλινα νερά μας…Παιδιά, δε σας γειώνω, αλλά πεθαίνω κάθε φορά που σκέφτομαι τις ψυχούλες που ξέβρασαν τα νερά αυτά… Οτιδήποτε άλλο μοιάζει φάλτσο σε μια υπέροχη χορωδία.
Άντε, να κάνω και γω ναζάκια τώρα και να νιαουρίσω:
-<<Πες μου κάτι τώρα, μωρό μου, να τρελαθώ!…>>
-<<Από Αύγουστο χειμώνα!>>.
Είμαστε ένα βήμα πριν το Φθινόπωρο και κάποιοι μια ανάσα από το τρελάδικο…Τα νέα σας, πείτε μου, πώς περνάτε αυτό το καλοκαίρι;
