H εξάπλωση και διατήρηση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, στηρίχθηκε σ` έναν πρωτόγνωρο και συνάμα αποτελεσματικό θεσμό ,τους Γενίτσαρους .Στελεχώνονταν κυρίως από νεαρά αλλόθρησκα αγόρια ,σχεδόν πάντα ταπεινής καταγωγής και ανύπαρκτης μόρφωσης ,που είτε υποχρεωτικά ,είτε με πειθώ, αλλά πολλές φόρες και με τη βούλησή των οικογενειών τους , παραδίδονταν στους Τούρκους ,για να ξεφύγουν από τη φτώχεια και τη μιζέρια.
Επάνδρωναν κυρίως το στρατό ,τις κρατικές υπηρεσίες και την κεντρική διοίκηση ,ενώ έμειναν γνωστοί για τον φανατισμό και την πίστη τους στο Σουλτάνο . Αιώνες αργότερα ,στο τόπο που γεννήθηκε η Δημοκρατία , το πρότζεκτ που εφήρμοσαν οι Oθωμανοί ,το τελειοποίησε το δικομματικό καθεστώς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Θέλοντας να εδραιώσουν την συμμετοχή τους στη νομή της εξουσίας , στα κρατικά ταμεία και στην απρόσκοπτη λεηλασία των Ευρωπαικών κονδυλίων ,ωσάν σύγχρονοι κοτσαμπάσηδες ,εξαγόραζαν ψήφους και διαμόρφωναν πλειοψηφίες, σε μια κατ`επίφαση Δημοκρατική διαδικασία.
Εκατοντάδες χιλιάδες καταφρονεμένοι ,με ελαστική συνείδηση διορίστηκαν (υπολογίζονται στο 1,2 εκατομ.), στο δημόσιο ,στις ΔΕΚΟ ,στα σώματα ασφαλείας κλπ , με διττό στόχο. Εν πρώτοις την άλωση του κράτους και δεύτερον τη δημιουργία πιστών ψηφοφόρων για πάντα , που θα εξασφάλιζαν ακόμη και με την συμμετοχή τους στα κοινά ,την παραμονή του κόμματος στην εξουσία. Κάπως έτσι οι Πολιτικοί Γενίτσαροι της Ελλάδας ως καρκίνωμα , κατέλαβαν την Δημόσια Διοίκηση και το δημόσιο βίο της χώρας ( κυρίως την αυτοδιοίκηση και τους κομματικούς μηχανισμούς) ,αποτρέποντας πια σήμερα κάθε προσπάθεια εξυγίανσης και πολιτικής αλλαγής στο τόπο.
Η μεγαλύτερη ζημιά της δικτατορίας, είναι ότι έφερε την μεταπολίτευση ,μας λέει σωστά ο φιλόσοφος κ. Ράμφος και το πολιτικό παιδομάζωμα των προηγούμενων δεκαετιών, κληρονόμησε στο τόπο τη γάγγραινα των κομματικών παρασίτων , τις συνέπειες των οποίων θα πληρώνουν οι επόμενες γενιές , μέχρι το μακρινό 2066.
