Οι όψιμοι περιγελαστήδες επιχαίρουν: «Καλώς ήλθατε στο ρεαλισμό»! Και «ρεαλισμό» ονομάζουν τη δική τους εθελοδουλεία, το συμβιβασμό χωρίς μάχη. Μέχρι τώρα, τα μνημόνια ήσαν «καλά και άγια» και … «αν δεν υπήρχαν έπρεπε να τα εφεύρουμε». Τώρα τους μυρίζουν και τους ξινίζουν επειδή τα φέρνει η («πρώτη φορά»), Αριστερά.
Όχι, απλώς, δεν μετράνε τη διάθεση, την πρόθεση και την προσπάθεια της Αριστεράς να αντισταθεί, να παλέψει για την ανατροπή της αδικίας, αλλά, δείχνουν ότι τους χαροποιεί το ότι αυτή η κυβέρνηση ηττήθηκε σ’ αυτή τη μάχη με αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων. Και λοιδορούν όλους, όσοι στήριξαν αυτή την κυβέρνηση και ψήφισαν «όχι» στο δημοψήφισμα. Θεωρούν ότι «παίρνουν την εκδίκησή τους» για τον εξευτελισμό του «Γερμανοτσολιά», του «Νενέκου» κλπ. που άκουγαν όλο το προηγούμενο διάστημα.
Χρειάζεται ψυχολόγος ή ψυχίατρος για να ερμηνεύσει συμπεριφορές, ένθεν – κακείθεν: «Το δικό μας μνημόνιο είναι καλό, επειδή είναι αναγκαίο»! Τέτοιες συμπεριφορές δείχνουν τουλάχιστον πολιτική ανωριμότητα. «Δικιά μου μάνα πέθανε, καμία να μη μείνει» ή «να ψοφήσει και η κατσίκα του γείτονα»…
Έχω κολλημένο στην τσάντα μου το αυτοκόλλητο με το «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος. Είμαι αποφασισμένος να το κρατήσω για πολύν καιρό, ως ενθύμιο. Μιας πολιτικής στάσης αξιοπρέπειας, υπεράσπισης του δίκιου, απέναντι στο «ρεαλισμό» του «ΝΑΙ» που, ακόμη και τώρα, θεωρώ ότι υπέκρυπτε εθελοδουλεία ή προσωπικό ωφελιμισμό. Άλλο πράγμα είναι να «παραδίδεσαι στον μοτοσικλετιστή της Γερμανικής πρεσβείας» και άλλο να ηττάσαι, αφού έδωσες τη μάχη.
Και κάτι ακόμη. Παρά το ίδιο αποτέλεσμα, (την ήττα και το μνημόνιο), δεν θεωρώ ίδιους τους πολιτικούς πρωταγωνιστές. Δεν είναι το ίδιο διεφθαρμένοι και διαπλεκόμενοι. Από τη σημερινή κυβέρνηση έχω, τουλάχιστον, να ελπίζω ότι θα κάμει δίκαιη μοιρασιά των βαρών, ότι δεν θα ανεχθεί τη ρεμούλα και την κλεψιά και ότι θα αγωνιστεί για την ανόρθωση της οικονομίας, του λαού και της χώρας. Από τους προηγούμενους δεν μπορώ να περιμένω κάτι. Η ειλικρίνεια, η διαφάνεια και η δικαιοσύνη θα είναι τα κριτήρια για την επιλογή της επόμενης κυβέρνησης.
*(Αυτοί που προκαλούν).
Γιάννης Κεμανίδης
Συντ/χος Εκπ/κός.
www.efsyn.gr
