Γραπτή ερώτηση προς την Επιτροπή.
“Με σημαία το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής στην Ελλάδα, ως προαπαιτούμενα των αξιολογήσεων επίδοσης και υπακοής της Ελληνικής Κυβέρνησης, έχουν επιβληθεί δραστικές περικοπές ή και καταργήσεις σειράς προνοιακών επιδομάτων, αναπηρικών συντάξεων και άλλων παρεμφερών παροχών στις πλέον ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Η πρόσφατη νομοθετική δέσμη για τον προσδιορισμό αναπηρίας ατόμων με αυτισμό, οδηγεί σε de facto δραματική μείωση των δυνητικών δικαιούχων της προνοιακής στήριξης. Μέχρι πρόσφατα το σύνολο των πασχόντων από αυτισμό χαρακτηρίζονταν από ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%, ποσοστό που αποτελεί το απαραίτητο όριο για τη χορήγηση του επιδόματος στην Ελλάδα. Το νέο πλαίσιο επιτρέπει τον χαρακτηρισμό από το κατώτατο επίπεδο του 50%, δημιουργώντας μια νέα κατηγορία «μη επιλέξιμων προς στήριξη» αναπήρων.
Πέρα από το γεγονός της αμφισβήτησης ή και αναίρεσης της μονιμότητας της αναπηρίας του αυτισμού, ο ανάλγητος αποκλεισμός των πλέον ευαίσθητων συμπολιτών μας από την στοιχειώδη αρωγή της πολιτείας, μεταφράζεται σε αδυναμία κάλυψης των δαπανών για τη θεραπεία τους, καθώς και των απαραίτητων βοηθητικών μέσων για αξιοπρεπή επιβίωση.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Τα παραπάνω μέτρα συνάδουν με τις θετικές υποχρεώσεις που επιβάλλουν η Συνθήκη της ΕΕ[i], ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ[ii] και η ΕΣΔΑ[iii];
2. Πώς προσδιορίζονται οι δικαιούχοι επιδόματος αναπηρίας λόγω αυτισμού στα άλλη κράτη μέλη;”
