Απόγευμα 13ης Απριλίου 2003, ημέρα Κυριακή λίγο πριν τις 19:30, ο χρόνος σταματά ξαφνικά στην κοιλάδα των Τεμπών. 21 μαθητές που επέστρεφαν στο Μακροχώρι Ημαθίας από σχολική εκδρομή στην Αθήνα χάνουν ακαριαία τη ζωή τους σε ένα από τα πιο τρομακτικά τροχαία δυστυχήματα που έγιναν ποτέ στην Ελλάδα.
Το λεωφορείο, στο οποίο επέβαιναν οι μαθητές, βρισκόταν στην κοιλάδα των Τεμπών με κατεύθυνση την Θεσσαλονίκη. Στο αντίθετο ρεύμα κινούνταν ένα φορτηγό που μετέφερε νοβοπάν από τον Προβατώνα του Έβρου. Ο οδηγός έχασε ξαφνικά τον έλεγχό του και συγκρούεται πλαγιομετωπικά με το λεωφορείο.
Από τη μοιραία σύγκρουση σκοτώνονται επιτόπου 21 μαθητές και τραυματίζονται άλλοι 9. Τα σωστικά συνεργεία που έφτασαν στο σημείο έκαναν πάνω από δύο ώρες να απεγκλωβίσουν νεκρούς και τραυματίες, ενώ οι φωτογραφίες από τον τόπο του δυστυχήματος αποτυπώνουν το μέγεθος της τραγωδίας καθώς τα νοβοπάν έκοψαν στα δύο το πούλμαν.
Ο κρότος της σύγκρουσης «πάγωσε τον χρόνο», όπως έλεγαν εκείνη την εποχή τα ΜΜΕ. Όμως ο χρόνος δεν πάγωσε. Οι διασωθέντες μαθητές αλλά και οι συγγενείς, έπρεπε να μάθουν να ζουν με αυτές τις εικόνες. Όλη η Ελλάδα θρηνούσε μαζί τους, όμως επρόκειτο για μια πρωτοφανή τραγωδία.
Οι αιτίες της σύγκρουσης αναλύθηκαν λεπτομερώς αλλά δεν έγιναν ποτέ 100% σαφείς. Ο οδηγός οδηγούσε έξι ώρες χωρίς διάλειμμα και τα ελαστικά του δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Από την άλλη, το λεωφορείο είχε κριθεί ακατάλληλο λόγω παλαιότητας και έπρεπε να είχε αποσυρθεί τουλάχιστον 3 μήνες πριν.
Η δίκη
Η δίκη έγινε πέντε χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 2008 , με τον οδηγό του λεωφορείου να αθωώνεται, αλλά τον οδηγό της νταλίκας να καταδικάζεται σε κάθειρξη 15 ετών. Οι ιδιοκτήτες της νταλίκας αλλά και του εργοστασίου νοβοπάν, καταδικάστηκαν από 4 μέχρι 14 χρόνια. Η εταιρεία κατέβαλλε επίσης το ποσό των 8.500.000 ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων. Όπως είπε ο αντιδήμαρχος Βέροιας το 2012, «Παρά τις τιμωρίες, παρά τις αποζημιώσεις, τα παιδιά του Μακροχωρίου δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω.
Εάν βλέπουμε τη σημερινή συγκάλυψη στη δολοφονία των Τεμπών, με όλες τις πιθανές τρύπες για αποκάλυψη, που αρνούνται όλοι, ακόμη και οι πρωθυπουργοί, φαντάσου τι έγινε τότε, πριν 21 έτη. Μαύρη δαντέλα ζούμε.
ΥΓ. Υπενθυμίζω, ειδικά στους πωρωμένους ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ, ότι σαν χθες 12/4/1949 άρχισε η δίκη της δολοφονίας του δημοσιογράφου Πόλκ στη Θεσσαλονίκη, από …ανεξάρτητους δικαστές. Καταδικάστηκαν σε θάνατο εν τέλει, δύο κομμουνιστές. Ο Αδάμ Μουζενίδης και ο Ευάγγελος Βασβανάς. Τον πρώτο, δεν μπόρεσαν να τον τουφεκίσουν, διότι είχε …σκοτωθεί πριν χρόνια στον Εμφύλιο, ούτε το δεύτερο διότι πριν χρόνια είχε φύγει ως πρόσφυγας στη Ρουμανία. Αυτά. A tout a l’heure.
Εσύ αναφέρεσαι στη μετεμφυλιακή περιόδο ως “πωρωμένος ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ”…
Η Ελλάδα απέκτησε πρόσβαση σε πόρους για υποδομές χάρη στην ΕΕ.
Το κράτος της απέτυχε να αξιοποιήσει τα πακέτα Ντελόρ όπως οι άλλες χώρες και έφτασε να τις φτιάχνει ακόμα σήμερα, χάρη σε παραχωρήσεις και επιπλέον πόρους της ΕΕ.