Το διαρκές μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ
Γράφει ο Ειδικός Συνεργάτης
Αριστερός Ψάλτης
Το τελευταίο πολυνομοσχέδιο προαπαιτούμενων της παρούσας μνημονιακής φάσης ψηφίστηκε από τους υπάκουους, στις εντολές των δανειστών, κυβερνητικούς βουλευτές.
Τους γνωστούς «ναι σε όλα» , ώστε να συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα προνόμια της θέσης, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβλεπαν ούτε στον ύπνο τους.
Το πολυνομοσχέδιο αποτελεί ένα ακόμα καρφί, από τα 20 περίπου που έχουν ήδη ψηφίσει από τον Αύγουστο του 2015 , στο φέρετρο με το οποίο αποφάσισαν να κηδέψουν τη χώρα και τον λαό αρκεί να είναι αυτοί στην «εξουσία».
Το πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνει δύο ουσιαστικά τμήματα. Το ένα αφορά νομοθετικές ρυθμίσεις κατ’ εντολή των δανειστών για διάφορα θέματα τις γνωστές «μεταρρυθμίσεις».
Το δεύτερο και σημαντικότερο αφορά τη «νομιμοποίηση» των υποσχέσεων-δεσμεύσεων προς τους δανειστές μέσω του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος 2019-2022.
Αυτό το πολυνομοσχέδιο /διαρκές μνημόνιο :
Δεσμεύει με ρυθμίσεις τη χώρα και τον λαό για την περίοδο μετά τη λήξη του 3ου μνημονίου.
Είναι οι μνημονιακού χαρακτήρα ρυθμίσεις που θα εφαρμοστούν στην περίοδο μετά το 3ο μνημόνιο.
Γι’ αυτό και πολλοί το εξισώνουν με 4ο μνημόνιο, αφού στην πράξη περί αυτού πρόκειται, με μόνη διαφορά ότι για αυτό δεν προβλέπεται χρηματοδότηση της χώρας από τους δανειστές.
Οι ρυθμίσεις του αφορούν δεσμεύσεις επίτευξης ιδιαίτερα επώδυνων στόχων, μεταφορά νωρίτερα μέτρων που ήδη έχουν ληφθεί και λήψη αυτόματων διορθωτικών μέτρων εάν υπάρχει απόκλιση από τους στόχους και φυσικά εφαρμογή συγκεκριμένων νεοφιλελεύθερων μέτρων και διαδικασιών, σε τομείς και κλάδους της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής, που μπορεί όλα να μην έχουν άμεση δημοσιονομική επίπτωση, αποτελούν όμως στοιχεία με βαριές επιπτώσεις στον λαό και την χώρα.
Τα αντίμετρα κοινωνικής «ευαισθησίας» που υποσχέθηκε η κυβέρνησης είναι μία ακόμα απάτη.
Η κυβέρνηση που δήλωνε ότι για κάθε 1 ευρώ νέα μέτρα θα αντιστοιχούσε 1 ευρώ αντίμετρα για μία ακόμα φορά διαψεύδει τον εαυτό της. Μόνο από τους συνταξιούχους και τη φορολογία (δηλαδή μισθωτοί και πάλι συνταξιούχοι) αφαιρεί ετήσια, κατά μέσο όρο 5 δισ. ευρώ στην 4ετία 2019-2022. Τα αντίμετρα στην καλύτερη περίπτωση προβλέπεται να είναι κάτι λιγότερο από 2 δισ. ευρώ.
Φυσικά αυτά τα αντίμετρα δεν είναι εξασφαλισμένα καθώς πρέπει πρώτα να επιτευχθούν οι στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων και μετά το υπέρ-πλεόνασμα θα πάει στα αντίμετρα.
Η κυβέρνηση Τσίπρα, που «έβγαλε» την περισσότερη μνημονιακή δουλειά όσον αφορά την υλοποίηση πολιτικών, με τον τελευταίο πολυνόμο αλυσοδένει τον λαό και τη χώρα στις μνημονιακές πολιτικές μετά την «τυπική» λήξη του δανεισμού μέσω των μνημονίων και μετά το τέλος της δικής της θητείας.
Η τραγική ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι μας καταδικάζουν σε ένα «διαρκές μνημόνιο», αυτοί που υποσχέθηκαν και εκλέχτηκαν για να μας απαλλάξουν από τα μνημόνια!!!
