Σε απάντηση του δημάρχου Τρικκαίων σε ραδιοφωνικό σταθμό της πόλεως, κατά την οποία αναφέρθηκε απαξιωτικά για το σύλλογο «Ροή, Πολίτες υπέρ των ρεμάτων» προσπαθώντας να αποπροσανατολίσει τους πολίτες, στοχοποιώντας με λαϊκισμούς το σύλλογο για να υποβαθμίσει το σοβαρό θέμα που τους αφορά και να καλύψει δικές του αστοχίες και κακές επιλογές.
Θα θέλαμε να ενημερώσουμε τους Tρικαλινούς πολίτες, τα εξής:
Ο σύλλογος «Ροή» δεν κατοικεί στα Βόρεια Προάστια αν και δεν αντιλαμβανόμαστε την αιχμή για το πού κατοικεί κάποιος. Ο ίδιος ντρέπεται που μένει στο Μαρούσι;. Η «Ροή» έχει μέλη που μένουν στα Τρίκαλα, στη Θεσσαλονίκη, στη Χίο, στο Βόλο και σε όλη την Αττική και την Ελλάδα.
Το Διοικητικό Συμβούλιο και τα μέλη του Συλλόγου είναι επιστήμονες όλων των σχετικών κλάδων που αφορούν επεμβάσεις στον χώρο των ρεμάτων (καθηγητές πανεπιστημίου και πολυτεχνείου, υδρολόγοι μηχανικοί, γεωλόγοι, δασολόγοι, αρχιτέκτονες τοπίου, βιολόγοι, περιβαλλοντολόγοι, νομικοί κ.α.) αλλά κυρίως ενεργοί πολίτες που ανεξαρτήτως και υπεράνω κομματικών και πολιτικών παρατάξεων και πεποιθήσεων, διαθέτουν από τον λίγο ελεύθερο χρόνο τους για να προσφέρουν και να συμμετέχουν στα κοινά.
Η δράση του συλλόγου μας περιλαμβάνει την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των συμπολιτών μας και για το σκοπό αυτό διοργανώνουμε επιστημονικές ημερίδες, σεμινάρια, ξεναγήσεις, καθαρισμούς, ομιλίες και έχουμε ήδη ευρεία συμμετοχή σε σχετικές εκπομπές και δημοσιεύσεις στα ΜΜΕ.
Όσον αφορά την ασημαντότητα μας:
Οι δήμοι Αθηναίων και Ν. Φιλαδέλφειας – Ν. Χαλκηδόνας, έχοντας προφανώς διαφορετική άποψη απ’ αυτή του κ. δημάρχου για τον σύλλογο μας, συνεργάστηκαν μαζί μας, αποδέχτηκαν τις απόψεις και την τεχνογνωσία που καταθέσαμε και προσφύγαμε μαζί στο ΣτΕ για την σωτηρία από τσιμεντοποίηση του τελευταίου τμήματος του ρέματος Ποδονίφτη, υπόθεση την οποία κερδίσαμε.
Όσον αφορά την υπόδειξη του κυρίου Δημάρχου και προέδρου της ΚΕΔΕ ότι τα «αστικά ποτάμια ανήκουν στους δήμους», γενικώς και αορίστως και ατάκτως ερριμμένο, να μας απαντήσει
- βάσει ποίου νόμου ισχύει αυτό και
- γιατί τότε ο δήμος του, ζήτησε άδεια από την Περιφέρεια για να επέμβει;;
Να τον ενημερώσουμε ότι σύμφωνα με το αρ.4 του ν. 4258/2014 σε συνδυασμό με το άρθρο 224 του ν. 4555/2018 (Κλεισθένης) και τον ν. 3852/2010 όπως ισχύει, σύμφωνα με τον οποίο δεν υφίσταται διαχωρισμός ανοιχτών και κλειστών ρεμάτων (διευθετημένων), αρμόδια για τους καθαρισμούς και την αστυνόμευση κλειστών και ανοιχτών ρεμάτων, εντός και εκτός σχεδίου πόλεως, εντός και εκτός των ορίων των οικισμών των δήμων, είναι η Περιφέρεια.
Να τον ενημερώσουμε επίσης ότι ως σύλλογος έχουμε πολύ καλύτερη εικόνα από τον ίδιο για την πανίδα και την χλωρίδα του τόπου του, όπως αποδεικνύεται μετά και από τη δήλωσή του σε ραδιοφωνική εκπομπή, ότι τα ποτάμια αυτά βρίσκονται σε «αστικό τοπίο άνευ άγριας πανίδας η οποία δεν συνάδει με αστικό τοπίο» , γεγονός που εκτός του ότι ακούγεται ως απειλή για την πανίδα, καταδεικνύει ότι από το θρόνο του δεν είχε μπει στον κόπο ούτε να ρωτήσει αν όντως υπάρχει άγρια πανίδα, γιατί η έκπληξή του θα ήταν τεράστια με την ορνιθοπανίδα που υπάρχει και ζούσε στα εκατοντάδες υγιή δένδρα που τσακίστηκαν με εντολή του και δεν θα τολμούσε να ξεστομίσει κάτι τέτοιο.
Όσον αφορά την απορία για το ενδιαφέρον του συλλόγου μας σχετικά με την μεγάλη καταστροφή στο νομό Καρδίτσας, αν και δεν αφορά το θέμα μας εδώ, γνωστοποιούμε ότι με τον τίτλο «ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ ΟΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΡΕΜΑΤΑ-Η περίπτωση του ποταμού Πάμισου στο Μουζάκι Καρδίτσας», δημοσιεύθηκε δελτίο τύπου στα ειδησεογραφικά σάιτ της Καρδίτσας, του Μουζακίου και των Τρικάλων, αλλά δημοσιεύθηκε και μελέτη των αιτίων της καταστροφής από το μέλος του ΔΣ του συλλόγου μας τοπογράφου μηχανικού του ΕΜΠ Δημητρίου Θεοδοσόπουλου https://geomythiki.blogspot.com/2020/09/blog-post.html?fbclid=IwAR2WYhy6_6VW3cdn0c7k34Mw_2xgY1ygT34r3D-pi9Ii6Lbw-2obCCCUgB4
Τέλος παραθέτουμε την άποψη του Δρ. Υδρολογίας-πολ. Μηχανικού και μέλους του Δ.Σ του συλλόγου «Ροή, Πολίτες υπέρ των ρεμάτων» Δημητρίου Ζαρρή με τίτλο:
Οι ολοκληρωτικοί καθαρισμοί των ρεμάτων δεν αποτελούν στοιχείο της αντιπλημμυρικής προστασίας. Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες “καθαρισμών” σε διάφορα ρέματα της χώρας μας με πρόφαση την αντιπλημμυρική προστασία, ιδιαίτερα μετά την επέλαση του “Ιανού”. Οι τοπικές αρχές του Α΄ και Β΄ βαθμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν ξεκινήσει σταυροφορίες για τον καθαρισμό των ρεμάτων θεωρώντας ότι ρέματα απογυμνωμένα από τη βλάστησή τους επιτελούν καλύτερα τον αντιπλημμυρικό τους ρόλο.
Στο μόνο που έχουν δίκιο είναι ότι ένα απογυμνωμένο ρέμα μεταφέρει μεγαλύτερη παροχή νερού στην ίδια διατομή με ένα ρέμα που παραμένει στη φυσική του μορφή. Όμως το “κέρδος” αυτό είναι σημειακό, αφορά μόνο το στενό τμήμα του ρέματος στο οποίο γίνεται ο καθαρισμός και εντελώς προσωρινό.
Η βλάστηση σε ένα ρέμα λειτουργεί ως αντιδιαβρωτικός παράγοντας λόγω της ενίσχυσης του πρανούς από το ριζικό σύστημα αφενός και αφετέρου μειώνει σημαντικά την ταχύτητα της ροής και επομένως και την ενέργειά της, η οποία είναι εκείνη που δημιουργεί τις διαβρώσεις των πρανών της κοίτης.
Η διάβρωση των πρανών της κοίτης έχει ως αποτέλεσμα την κατάρρευσή τους, την απόθεση των υλικών της κοίτης στον πυθμένα, τη μείωση της ενεργού διατομής και επομένως τον πλημμυρισμό της πλημμυρικής κοίτης και ακόμα παραπέρα. Επιπλέον, επειδή η ροή πλέον κινείται γρηγορότερα, είναι εξαιρετικά πιθανόν να δημιουργούνται πλημμυρικά φαινόμενα στα κατάντη, όπου ενδεχομένως η παροχετευτική ικανότητα να είναι, για άλλους λόγους, περιορισμένη.
Επισημαίνουμε ότι η διατήρηση της φυσικής βλάστησης στα ρέματα της χώρας είναι ευεργετική για τους εξής λόγους:
1. Δημιουργούν τοπική ανάσχεση λόγω της τραχύτητας της κοίτης και επομένως μειώνεται σημαντικά η ταχύτητα και η ενέργεια της ροής με μειωμένο κίνδυνο διαβρώσεων.
2. Λειτουργεί ενισχυτικά στην συρτική αντοχή της κοίτης με αποτέλεσμα τη δραστική μείωση του κινδύνου διάβρωσης της κοίτης για την ίδια παροχή.
3. Η απογύμνωση της κοίτης από τη βλάστηση δημιουργεί πεδίο υψηλών ταχυτήτων ροής σημαντικής ενέργειας. Εφόσον, οι πλημμυρικές παροχές υπερχειλίσουν από την απογυμνωμένη κοίτη, τότε το πολύ μεγάλο ενεργειακό ύψος της ροής θα δημιουργήσει σημαντικό κίνδυνο καταστροφών σε αντίθεση με τη φυσική κοίτη που, ενδεχομένως, ο πλημμυρισμός να είναι συχνότερος, αλλά λόγω του μικρότερου ενεργειακού ύψους, οι επιπτώσεις τους να είναι σημαντικά μικρότερες.
Η εμπειρία από τη διαχείριση των πλημμυρικών φαινομένων στη χώρα δείχνει ότι το σημαντικότερο αίτιο στην εκδήλωση πλημμυρών είναι η ανεπαρκής διατομή των τεχνικών έργων διέλευσης (π.χ. γέφυρες, οχετοί), όπου η ροή στραγγαλίζεται και γίνεται υπερύψωση της στάθμης ροής στα ανάντη με αποτέλεσμα την εκδήλωση πλημμυρών.
Αν πραγματικά κάποιος ενδιαφέρεται για τη μείωση του πλημμυρικού κινδύνου στην περιοχή του, θα έπρεπε να συντάξει ένα διαχειριστικό σχέδιο αναλύοντας όλες τις παραμέτρους εκδήλωσης του πλημμυρικού κινδύνου. Τότε και μόνο τότε θα αντιληφθεί ότι τα ρέματα με τη φυσική τους βλάστηση όχι μόνο αποτελούν καταφύγιο της βιοποικιλότητας, αλλά επιτελούν το σημαντικό αντιπλημμυρικό τους ρόλο ενταγμένο σε ένα γενικότερο πλαίσιο μείωσης του πλημμυρικού κινδύνου με τη χρήση μεθόδων που μιμούνται τις φυσικές διεργασίες.
Ολες αυτές οι πρακτικές αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Ύδατα (2000/60/ΕΕ) αλλά και για την Εκτίμηση και Διαχείριση του Πλημμυρικού Κινδύνου (2007/60/ΕΕ).
